Οι πρώην παίκτες του αμερικανικού ποδοσφαίρου (NFL: National Football League) μπορεί να έχουν μικρότερη διάρκεια υγείας -ορίζεται ως απουσία ασθένειας που σχετίζεται με την ηλικία- σε σύγκριση με τους άνδρες του γενικού πληθυσμού.
Πρώην επαγγελματίες παίκτες ποδοσφαίρου -ιδιαίτερα αυτοί που παίζουν στην επίθεση- έχουν περισσότερες πιθανότητες από μη παίκτες με παρόμοια δημογραφικά χαρακτηριστικά να αναπτύξουν ασθένειες που συνήθως σχετίζονται με την ηλικία, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine.
Αυτοί οι πρώην ελίτ αθλητές τείνουν επίσης να εμφανίζουν παθήσεις που σχετίζονται με την ηλικία -υπέρταση και διαβήτη, μεταξύ άλλων- νωρίτερα, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Εξετάζοντας όλες τις παθήσεις, η διάρκεια της καλής υγείας αυτών των αθλητών μειώθηκε κατά σχεδόν μια δεκαετία. Τα αποτελέσματα παρέμειναν ακόμη και αφού οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τον δείκτη μάζας σώματος και τη φυλή, δύο ισχυρούς παράγοντες κινδύνου για τις ασθένειες που μελετήθηκαν.
Η μελέτη -βασισμένη σε σχεδόν 3.000 πρώην παικτών της Εθνικής Ποδοσφαιρικής Λίγκας, στις ΗΠΑ, που αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη ομάδα μελέτης πρώην επαγγελματιών ποδοσφαιριστών μέχρι σήμερα- διεξήχθη από ερευνητές στο Harvard T. H. Chan School of Public Health. Τα ευρήματα, είπε η ερευνητική ομάδα, απαιτούν περαιτέρω μελέτη για τον καθορισμό των βιοχημικών, κυτταρικών και φυσιολογικών μηχανισμών πίσω από αυτό το φαινόμενο της πρόωρης γήρανσης.
«Η ανάλυσή μας εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τις υποκείμενες αιτίες, αλλά τα αποτελέσματα θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως καμπανάκι συναγερμού που λέει στους κλινικούς ιατρούς που φροντίζουν αυτά τα άτομα, να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή ακόμη και στους σχετικά νεότερους πρώην αθλητές», είπε η Rachel Grashow. «Τέτοια αυξημένη επαγρύπνηση μπορεί να οδηγήσει σε πρώιμες διαγνώσεις και έγκαιρη παρέμβαση για την πρόληψη ή την επιβράδυνση του ρυθμού των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία». Αυτό το επίπεδο προσοχής είναι σημαντικό επειδή χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης ή η υπέρταση, για παράδειγμα, θα μπορούσαν εύκολα να παραβλεφθούν λόγω της ιδιότητας ενός πρώην παίκτη ως ελίτ αθλητή.
Αν και προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πρώην επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ζουν όσο οι άνδρες στο γενικό πληθυσμό ή και περισσότερο, οι ίδιοι οι αθλητές ανέφεραν στους γιατρούς τους ότι συχνά αισθάνονται μεγαλύτεροι από τη χρονολογική τους ηλικία. Επιπλέον, οι γιατροί αθλητικής ιατρικής έχουν αναφέρει ότι αυτοί οι αθλητές συχνά βιώνουν μια πρώιμη έναρξη χρόνιων καταστάσεων που σχετίζονται με την ηλικία, όπως η άνοια, η αρθρίτιδα, η υπέρταση και ο διαβήτης.
Ενδιαφερόμενοι από αυτές τις αντικρουόμενες αναφορές, η Grashow και οι συνεργάτες της εξέτασαν 2.864 πρώην επαγγελματίες παίκτες ποδοσφαίρου μεταξύ 25 και 59 ετών για να καθορίσουν εάν ένας πάροχος υγειονομικής περίθαλψης τους είχε διαγνώσει ποτέ με άνοια / νόσο Αλτσχάιμερ, αρθρίτιδα, υπέρταση ή διαβήτη. Επιπλέον, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ερευνητικά δεδομένα για να μετρήσουν το εύρος της υγείας των συμμετεχόντων ή πόσο καιρό έζησαν οι αθλητές χωρίς να αναπτύξουν καμία από αυτές τις τέσσερις τέσσερις. Οι ερευνητές συνέκριναν τα αποτελέσματα με δεδομένα από άνδρες ηλικίας 25 έως 59 ετών στο γενικό πληθυσμό που προέρχονται από δύο μεγάλες, αμερικανικές μελέτες οι οποίες συγκεντρώνουν συλλογικά πληροφορίες για δεκάδες χιλιάδες άτομα.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ανάλυση έδειξε ότι και οι τέσσερις παθήσεις αυξάνονταν με την ηλικία τόσο στους πρώην ποδοσφαιριστές όσο και στον γενικό πληθυσμό. Ωστόσο, ο επιπολασμός αυτών των παθήσεων -το ποσοστό των ατόμων που τις είχαν-, διέφερε σημαντικά μεταξύ των δύο ομάδων. Σε κάθε δεκαετία της ζωής τους, οι πρώην αθλητές ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν ότι είχαν διαγνωστεί με άνοια / νόσο Αλτσχάιμερ και αρθρίτιδα. Για την υπέρταση και τον διαβήτη, μόνο οι νεότεροι παίκτες, εκείνοι ηλικίας 25 έως 29 ετών, ανέφεραν σημαντικά υψηλότερους αριθμούς διαγνώσεων σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Το εύρος υγείας για κάθε ηλικιακή ομάδα πρώην παικτών NFL έμοιαζε περισσότερο με άνδρες μιας δεκαετίας μεγαλύτερους. Για παράδειγμα, το 66% των πρώην παικτών στην ηλικιακή ομάδα 30-39 ανέφεραν ανέπαφο διάστημα υγείας, σε σύγκριση με το 62% των ανδρών του γενικού πληθυσμού ηλικίας 40 έως 49 ετών.
Αναζητώντας πτυχές που σχετίζονται με το αμερικανικό ποδόσφαιρο που μπορεί να είναι σημαντικές για αυτήν την πρόωρη εμφάνιση ασθενειών που εμφανίζονται με τη γήρανση, οι ερευνητές διαχώρισαν δεδομένα από την ομάδα των πρώην ποδοσφαιριστών σε επιθετικούς και μη επιθετικούς παίκτες. Η ανάλυση έδειξε ότι οι επιθετικοί, οι οποίοι έχουν περισσότερες επαφές και συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων από τους αμυντικούς, είχαν σημαντικά μικρότερο χρόνο υγείας σε όλες τις δεκαετίες της ζωής τους. Αυτή η υποομάδα έτεινε να αναπτύξει ασθένειες που σχετίζονται με ηλικία νωρίτερα από τους παίκτες που δεν έπαιζαν στην επίθεση.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι το αμερικανικό ποδόσφαιρο βάζει σε μια εναλλακτική τροχιά γήρανσης, αυξάνοντας τον επιπολασμό μιας ποικιλίας ασθενειών της τρίτης ηλικίας», είπε η Grashow. «Πρέπει να κοιτάξουμε όχι μόνο τη διάρκεια της ζωής αλλά την ποιότητα ζωής. Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μπορεί να ζουν όσο και οι άνδρες στον γενικό πληθυσμό, αλλά αυτά τα χρόνια μπορεί να είναι με αναπηρία και προβλήματα».
Η διάρκεια της ζωής κάποιου είναι πολύ σημαντική, αλλά και η ποιότητα της ζωής του επίσης. Αυτή η μελέτη διεξήχθη για να διερευνήσει το τελευταίο και τώρα παρέχει μια σημαντική προοπτική για το πώς η συμμετοχή σε πρώιμο στάδιο της ζωής στο αμερικανικό ποδόσφαιρο μπορεί να επιταχύνει την εμφάνιση ορισμένων κοινών μορφών χρόνιας νόσου. H Grashow σημείωσε ότι οι μελλοντικές μελέτες θα επικεντρωθούν στους βιολογικούς μηχανισμούς που προκαλούν πρόωρη γήρανση μεταξύ πρώην επαγγελματιών ποδοσφαιριστών, καθώς και σε παρεμβάσεις που μπορούν να τους βοηθήσουν να να ζήσουν με καλύτερή υγεία καθώς γερνούν.
Περισσότερες πληροφορίες: Healthspan and chronic disease burden among young adult and middle-aged male former American-style professional football players, British Journal of Sports Medicine (2022). DOI: 10.1136/bjsports-2022-106021.
