Των Ali Iqbal, Transplant Nephrologist, Assistant Professor of Medicine, McMaster University και Aliya Khan, Clinical professor, Faculty of Health Sciences, McMaster University, The Conversation.
Η μεταμόσχευση οργάνων είναι μια σωτήρια θεραπεία για εκατομμύρια ασθενείς και μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της σύγχρονης ιατρικής. Ωστόσο, η περιορισμένη προσφορά οργάνων δωρητών, σε συνδυασμό με τη μαζική ζήτηση για μεταμοσχεύσεις, έχει τροφοδοτήσει την παγκόσμια βιομηχανία εμπορίας οργάνων που εκμεταλλεύεται φτωχά, μη προνομιούχα και διωκόμενα μέλη της κοινωνίας ως πηγή οργάνων που πρέπει να αγοράσουν πλούσιοι μεταμοσχευτικοί τουρίστες.
Αν και αυτή η πρακτική συμβαίνει σε πολλές χώρες, η κατάσταση στην Κίνα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Η Κίνα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει πρακτική εμπορίας οργάνων βιομηχανικής κλίμακας και συλλέγει όργανα από εκτελεσμένους κρατούμενους. Αυτή η πρακτική είναι γνωστή ως αναγκαστική συλλογή οργάνων.
Για να κατανοήσουμε την αναγκαστική συλλογή οργάνων, είναι χρήσιμο να εξετάσουμε ένα υποθετικό σενάριο: ένας ασθενής στον Καναδά με καρδιακή νόσο τελικού σταδίου χρειάζεται σωτήρια μεταμόσχευση καρδιάς. Οι γιατροί στον Καναδά λένε στον ασθενή ότι πρέπει να μπει σε λίστα αναμονής μέχρι να πεθάνει ένας συμβατός δότης υπό κατάλληλες συνθήκες. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια. Στη συνέχεια, ο ασθενής βρίσκει ένα πρόγραμμα μεταμόσχευσης στην Κίνα που μπορεί να προγραμματίσει μια μεταμόσχευση καρδιάς από συμβατό δότη εβδομάδες νωρίτερα. Αυτό εγείρει πολλά σημαντικά ερωτήματα. Η μεταμόσχευση καρδιάς μπορεί να προέλθει μόνο από αποθανόντες δότες, οπότε πώς μπορεί το νοσοκομείο να ταιριάξει αυτόν τον ασθενή με έναν πιθανό «πεθαμένο» δότη εβδομάδες πριν; Πώς βρήκε το νοσοκομείο αυτόν τον δότη; Πώς ξέρουν πότε θα πεθάνει αυτός ο δότης; Έχει συναινέσει ο δότης για τη συλλογή των οργάνων του;
Τραγικά γεγονότα
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι εξαιρετικά οδυνηρές. Η Κίνα χρησιμοποιεί φυλακισμένους συνείδησης ως δεξαμενή δωρητών οργάνων για την παροχή συμβατών μοσχευμάτων σε ασθενείς. Αυτοί οι κρατούμενοι ή «δότες» εκτελούνται και τα όργανά τους συλλέγονται παρά τη θέλησή τους και χρησιμοποιούνται σε μια παραγωγική και κερδοφόρα βιομηχανία μεταμοσχεύσεων.
Ως νεφρολόγοι μεταμοσχεύσεων και επαγγελματίες υγείας, στοχεύουμε να διαδώσουμε την ευαισθητοποίηση σχετικά με την εμπορία οργάνων, ιδιαίτερα την αναγκαστική συλλογή οργάνων, σε συναδέλφους, ιδρύματα, ασθενείς και το κοινό. Συνεργαζόμαστε με οργανισμούς όπως οι Γιατροί κατά της Αναγκαστικής Συγκομιδής Οργάνων και ο Διεθνής Συνασπισμός για τον Tερματισμό της Kατάχρησης Mεταμοσχεύσεων στην Κίνα, οι οποίοι έχουν κάνει σημαντική δουλειά σε αυτόν τον τομέα για πάνω από μια δεκαετία.
Η Κίνα έχει επί του παρόντος το δεύτερο μεγαλύτερο πρόγραμμα μεταμοσχεύσεων στον κόσμο. Οι μεταμοσχεύσεις στην Κίνα αυξήθηκαν ραγδαία στις αρχές της δεκαετίας του 2000 χωρίς αντίστοιχη αύξηση των εθελοντών δωρητών οργάνων, γεγονός που οδήγησε σε ερωτήματα σχετικά με την πηγή των οργάνων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ταχείας ανάπτυξης μεταμοσχεύσεων, ασκούμενοι της βουδιστικής πειθαρχίας Τσι γκονγκ, γνωστών ως Φάλουν Γκονγκ, κρατούνταν, διώκονταν και δολοφονούνταν σε μεγάλους αριθμούς από την κινεζική κυβέρνηση. Ομοίως, η Κίνα το 2017 ξεκίνησε μια εκστρατεία μαζικής κράτησης, επιτήρησης, στείρωσης και καταναγκαστικής εργασίας κατά της Ουιγούρης εθνοτικής ομάδας της Σιντζιάνγκ.
Έρευνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Οι ανησυχίες για την αναγκαστική συλλογή οργάνων άρχισαν να εμφανίζονται το 2006-7 από τη δουλειά δύο διεθνών δικηγόρων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του David Kilgour και του David Matas, οι οποίοι αργότερα προτάθηκαν για το Νόμπελ Ειρήνης για το έργο τους. Το Δικαστήριο της Κίνας, με επικεφαλής τον δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα Sir Geoffrey Nice, ιδρύθηκε το 2019 για να διερευνήσει ανεξάρτητα τους ισχυρισμούς για αναγκαστική συλλογή οργάνων.
Το Δικαστήριο εξέτασε πολλαπλές σειρές αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων αριθμών μοσχευμάτων, ιατρικών εξετάσεων κρατουμένων, καταγεγραμμένων τηλεφωνημάτων σε νοσοκομεία μεταμοσχεύσεων, καθώς και μαρτυριών χειρουργών και κρατουμένων. Το τελικό συμπέρασμα εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2020 και «επιβεβαίωσε πέρα από εύλογη αμφιβολία» ότι η Κίνα χρησιμοποιούσε εκτελεσμένους κρατούμενους συνείδησης ως πηγή μεταμοσχεύσεων οργάνων για πολλά χρόνια.
Παρά το γεγονός ότι οι Κινέζοι αξιωματούχοι μεταμοσχεύσεων ισχυρίζονται ότι έχει πραγματοποιηθεί σημαντική μεταρρύθμιση μεταμοσχεύσεων από το 2015, πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι η βάρβαρη πρακτική της αναγκαστικής συλλογής οργάνων συνεχίστηκε. Το American Journal of Transplantation, το κορυφαίο περιοδικό μεταμοσχεύσεων στον κόσμο, δημοσίευσε μια εργασία η οποία διαπίστωσε ότι ο εγκεφαλικός θάνατος δεν είχε δηλωθεί σε πολλές ανακτήσεις οργάνων στην Κίνα και ότι η ανάκτηση των ζωτικών οργάνων του δότη ήταν η πραγματική αιτία θανάτου. Με άλλα λόγια, αυτοί οι κρατούμενοι εκτελούνταν με αφαίρεση των οργάνων τους με σκοπό τη μεταμόσχευση.
Δυστυχώς, η χρήση ανήθικων ιατρικών πρακτικών κατά των περιθωριοποιημένων ομάδων δεν είναι νέα. Οι Ναζί διεξήγαγαν φρικτά πειράματα σε εβραϊκά θύματα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι Σοβιετικοί ψυχίατροι δημιούργησαν έναν όρο γνωστό ως νωθρή σχιζοφρένεια για να χαρακτηρίσουν τους πολιτικούς αντιφρονούντες, στερώντας τους τα πολιτικά δικαιώματα, την απασχόληση και την αξιοπιστία. Αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν τις επιπτώσεις της σύφιλης χωρίς θεραπεία σε Αφροαμερικανούς στη μελέτη Tuskegee.
Η Κίνα εκτελεί κρατούμενους συνείδησης και χρησιμοποιεί τα όργανά τους για μεταμόσχευση εδώ και δεκαετίες. Οι γιατροί μεταμοσχεύσεων, οι επαγγελματίες υγείας και η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να ευαισθητοποιήσουν και να πιέσουν τις κυβερνήσεις, τα ιδρύματα και τα νοσοκομεία να αναλάβουν δράση. Είναι σημαντικό να διεξάγουμε τη δέουσα επιμέλεια και να αποφεύγουμε συνεργασίες όπου δεν μπορεί να διασφαλιστεί η διαφάνεια σχετικά με την πηγή των οργάνων. Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε για τον άδικο και απάνθρωπο εγκλεισμό και την καταπίεση των Ουιγούρων και των περιθωριοποιημένων ομάδων σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να ενθαρρύνουμε την εγγραφή δωρητών οργάνων και να υποστηρίξουμε πρωτοβουλίες που αυξάνουν τη δωρεά για να περιορίσουμε τελικά τη ζήτηση για παράνομη διακίνηση οργάνων.
