Πολλές γυναίκες έχουν επώδυνες περιόδους, αλλά μόνο λίγες χώρες, οι περισσότερες στην Ασία, επιτρέπουν να πάρουν άδεια από την εργασία τους για να αναρρώσουν. Αυτό αλλάζει, όμως. Χθες, η Ισπανία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που υιοθέτησε νομοθεσία που επιτρέπει την άδεια έμμηνου ρύσης μετ’ αποδοχών. Σε πολλές άλλες χώρες, εταιρείες έχουν αρχίσει να προσφέρουν άδεια περιόδου χωρίς να απαιτείται από το νόμο να το κάνουν.
Ο νόμος της Ισπανίας, το οποίο συντάχθηκε από την αριστερή κυβέρνηση της χώρας, χορηγεί άδεια μετ’ αποδοχών για πόνο περιόδου, υπό την προϋπόθεση ότι οι πάσχουσες έχουν σημείωμα γιατρού. Η νομοθεσία δεν προσδιορίζει χρονοδιάγραμμα για μια τέτοια άδεια. Η υπουργός Ισότητας Ειρήνη Μοντέρο είπε: «Δεν χρειάζεται πλέον να δουλεύουμε με πόνο, να παίρνουμε χάπια πριν φτάσουμε στη δουλειά και να πρέπει να κρύβουμε το γεγονός ότι πονάμε, κάτι που μας κάνει ανίκανες να εργαστούμε».
Το νομοσχέδιο επικρίθηκε από τα ισπανικά συνδικάτα, τα οποία προειδοποιούν ότι, πέρα από την απελευθέρωση των γυναικών, η άδεια εμμηνόρροιας θα μπορούσε να ωθήσει τους εργοδότες να δώσουν προτεραιότητα στους άνδρες κατά την πρόσληψη.
Οι άλλες χώρες
Η Ινδονησία ψήφισε νόμο το 2003 που δίνει στις γυναίκες το δικαίωμα σε δύο ημέρες έμμηνου άδειας μετ’ αποδοχών το μήνα, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Αλλά η διάταξη είναι στην πράξη υπό διακριτική ευχέρεια. Πολλοί εργοδότες επιτρέπουν μόνο μία ημέρα το μήνα, ενώ άλλοι δεν δίνουν καθόλου άδεια εμμήνου ρύσεως, είτε επειδή αγνοούν το νόμο είτε επειδή επιλέγουν να τον αγνοήσουν.
Στην Ιαπωνία, ένας νόμος που χρονολογείται από το 1947 ορίζει ότι οι εταιρείες πρέπει να συμφωνήσουν να δίνουν στις γυναίκες άδεια περιόδου εάν το ζητήσουν, για όσο διάστημα τη χρειάζονται. Ωστόσο, δεν απαιτεί από τις εταιρείες να πληρώνουν τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εμμηνορροϊκής άδειας, αλλά περίπου το 30% των ιαπωνικών εταιρειών να προσφέρουν πλήρη ή μερική αμοιβή, σύμφωνα με έρευνα του υπουργείου Εργασίας του 2020. Ωστόσο, λίγες γυναίκες εκμεταλλεύονται το νόμο. Μια έρευνα σε περίπου 6.000 εταιρείες διαπίστωσε ότι μόλις το 0,9% των επιλέξιμων εργαζομένων είχε λάβει άδεια εμμήνου ρύσεως.
Στη Νότια Κορέα, οι γυναίκες δικαιούνται μία ημέρα άδειας περιόδου άνευ αποδοχών το μήνα. Οι εργοδότες που αρνούνται αντιμετωπίζουν πρόστιμα έως και 5 εκατομμύρια γουόν (3.844 δολάρια). Μια έρευνα του 2018 έδειξε μεγαλύτερη αποδοχή από ό,τι στην Ιαπωνία, με λίγο περισσότερο από το 19% των γυναικών να παίρνουν άδεια.
Στην Ταϊβάν, ο Νόμος για την Ισότητα των Φύλων στην Απασχόληση δίνει στις γυναίκες τρεις ημέρες άδειας εμμήνου ρύσεως ετησίως, οι οποίες δεν αφαιρούνται από τις νόμιμες 30 ημέρες κανονικής αναρρωτικής άδειας. Οι γυναίκες μπορούν να πάρουν μόνο μία ημέρα σε κάθε μήνα. Όπως και η αναρρωτική άδεια, οι γυναίκες σε έμμηνο ρύση λαμβάνουν μόνο το 50% μισθού τους.
Η Ζάμπια ψήφισε νόμο το 2015 που επιτρέπει στις γυναίκες να παίρνουν άδεια εργασίας κατά τη διάρκεια της περιόδου τους, χωρίς να ειδοποιούν ή να παρέχουν σημείωμα γιατρού. Ενώ το μέτρο είναι γενικά αποδεκτό και υποστηρίζεται, δεν συμμορφώνονται όλοι οι εργοδότες πρόθυμα με το νόμο για αυτό που διακριτικά αναφέρεται ως «Ημέρα της Μητέρας». Όμως, με την ενθάρρυνση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι γυναίκες αρχίζουν να ασκούν το δικαίωμά τους, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η ειδικός σε θέματα επικοινωνίας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, Ruth Kanyanga Kamwi.
Ορισμένες εταιρείες και ιδρύματα δεν περίμεναν να υποχρεωθούν από το νόμο να προσφέρουν στις γυναίκες άδεια περιόδου. Περιλαμβάνουν το αυστραλιανό συνταξιοδοτικό ταμείο Future Super, την ινδική startup παράδοσης τροφίμων Zomato και τη γαλλική εταιρεία επίπλων Louis, που δίνουν αντίστοιχα 6, 10 και 12 επιπλέον ημέρες. Επίσης, στην ιστοσελίδα της, η εταιρεία αστρολογίας Chani με έδρα το Λος Άντζελες αναφέρει ότι προσφέρει «απεριόριστη άδεια εμμήνου ρύσεως για άτομα με μήτρα».
