Οι ουροκαθετήρες δεν είναι ακριβώς το πιο δημοφιλές θέμα συζήτησης, αλλά τα προβλήματα που δημιουργούν επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους. Ο καθετηριασμός δεν είναι απλώς κάτι άβολο, για πολλούς, είναι μια καθημερινή και επικίνδυνη διαδικασία. Η πρόοδος προς ασφαλέστερους, πιο άνετους καθετήρες, ήταν στην ιατρική οδυνηρά αργή.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν προβλήματα ελέγχου της ουροδόχου κύστης, με πολλούς να χρειάζεται να χρησιμοποιούν ουροποιητικούς καθετήρες. Αυτοί οι καθετήρες είναι σωλήνες παροχέτευσης που εισάγονται μέσω της ουρήθρας για να αδειάσουν τα ούρα από την ουροδόχο κύστη. Χρησιμοποιούνται μετά από χειρουργική επέμβαση για την παρακολούθηση της παραγωγής ούρων ή σε μακροπρόθεσμη βάση όταν η λειτουργία της ουροδόχου κύστης δεν μπορεί να ελεγχθεί, όπως σε περιπτώσεις τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης ή νευρολογικών διαταραχών.
Ο παραδοσιακός μόνιμος καθετήρας (καθετήρας Foley), παραμένει στη θέση του για έως και τρεις μήνες και είναι προσαρτημένος σε μια τσάντα συλλογής ούρων. Ορισμένοι ασθενείς λαμβάνουν έναν καθετήρα κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νοσοκομείο, συχνά χωρίς λόγο. Η χρήση καθετήρα πλήττεται επίσης από προβλήματα μόλυνσης -σχεδόν όλοι οι μακροχρόνια καθετηριασμένοι ασθενείς έχουν βακτηριουρία (βακτήρια στα ούρα) μετά από ένα μήνα. Να σημειωθεί, ωστόσο, ότι η βακτηριουρία, δεν συνεπάγεται απαραίτητα μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος -πρέπει να ερμηνευθούν τα αποτελέσματα της καλλιέργειας ούρων στο πλαίσιο μιας κλινικής κατάστασης και της μεθόδου συλλογής δειγμάτων και αποτελεσμάτων.
Για μερικούς ανθρώπους, οι εναλλακτικοί διαλείποντες καθετήρες ήταν πολύ σημαντικοί. Αυτοί εισάγονται τόσο πολύ ώστε να στραγγίζουν τα ούρα και στη συνέχεια απορρίπτονται κάθε φορά που χρειάζεται να αδειάσει η κύστη. Οι διαλείποντες καθετήρες επιτρέπουν στους χρήστες περισσότερη αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία να χρησιμοποιούν μια συμβατική τουαλέτα και δεν χρειάζεται τσάντα συλλογής. Αλλά η τακτική χρήση ενός κακώς λιπασμένου καθετήρα είναι επώδυνη και εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης.
Για ένα τόσο μεγάλο ζήτημα, τί γίνεται για να αναπτυχθούν νέοι τρόποι ώστε να γίνει αυτή η διαδικασία πιο άνετη και λιγότερο πιθανή να προκαλέσει μια επικίνδυνη, ακριβή στη θεραπεία λοίμωξη; Έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος, ιδιαίτερα στην ανάπτυξη προλιπαινόμενων καθετήρων, οι οποίοι είναι πιο άνετοι στην εισαγωγή και αφαίρεση. Πρέπει όμως να γίνουν περισσότερα.
Για το σκοπό αυτό, έχουν δημοσιευτεί εργασίες για μια νέα επίστρωση αντιμικροβιακού καθετήρα. Η επίστρωση χρησιμοποιεί ένα μοναδικό μείγμα πολυμερών που απορροφά γρήγορα και συγκρατεί νερό για να δώσει μια επιφάνεια χαμηλής τριβής.
Το ολισθηρό επιφανειακό στρώμα θα πρέπει να επιτρέπει την εισαγωγή και την αφαίρεση του καθετήρα να είναι λιγότερο επώδυνη και λιγότερο πιθανό να προκαλέσει βλάβη στον ευαίσθητο ιστό της ουρήθρας. Ταυτόχρονα, η επίστρωση έχει επίσης ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες για την προστασία του χρήστη από επιβλαβή μικρόβια που μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση, ακόμη και θάνατο. Αυτή η προστασία προκύπτει τόσο από το ολισθηρό επιφανειακό στρώμα, το οποίο βοηθά στη μείωση των βακτηρίων που κολλάνε στον καθετήρα, όσο και από τους αντιβακτηριακούς παράγοντες στην επικάλυψη. Αυτοί οι παράγοντες απελευθερώνονται σταδιακά από την επιφάνεια του καθετήρα για να σκοτώσουν τα γύρω βακτήρια.
Υπάρχει λοιπόν τρόπος για να βοηθηθούν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ουροκαθετήρες, ώστε να είναι λιγότερο επώδυνοι και ευκολότεροι στη χρήση τους, ενώ παράλληλα προστατεύονται από μόλυνση.
Ουρολοιμώξεις, η πιο συχνή λοίμωξη στα νοσοκομεία
Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος είναι οι πιο συχνές λοιμώξεις που διαγιγνώσκονται στα νοσοκομεία. Έχουν ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο, το αυξημένο κόστος υγειονομικής περίθαλψης, την υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, πόνο για τους ασθενείς και αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Περίπου τα τρία τέταρτα των λοιμώξεων οφείλονται στη χρήση καθετήρα.
Οι ουρολοιμώξεις είναι από τις πιο κοινές βακτηριακές λοιμώξεις, που επηρεάζουν 150 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Το 2007, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτιμήθηκαν 10,5 εκατομμύρια επισκέψεις σε ιδιωτικά ιατρεία για συμπτώματα ουρολοιμώξεων (αποτελούν το 0,9% όλων των επισκέψεων) και 2-3 εκατομμύρια επισκέψεις σε τμήματα επειγόντων περιστατικών. Ένα μόνο βακτηριακό είδος είναι υπεύθυνο και σε περίπου 80%των οξέων απλών περιπτώσεων, το E. coli.
Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, οι ουρολοιμώξεις είναι 50 φορές πιο συχνές στις γυναίκες. Αλλά υπάρχει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, που κυμαίνονται από ασθενείς που είναι εντελώς ασυμπτωματικοί έως εκείνους με συμπτώματα που αναφέρονται στην ουρήθρα, στην ουροδόχο κύστη ή και στα δύο, και σε εκείνους με το πλήρες σύνδρομο οξείας πυελονεφρίτιδας με πυρετό και πόνο στην πλάτη.
Οι ασθενείς που πάσχουν από συμπτωματικές ουρολοιμώξεις συνήθως αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμη αλλοίωση της κανονικής μικροχλωρίδας του κόλπου και της γαστρεντερικής οδού και στην ανάπτυξη ανθεκτικών μικροοργανισμών.
