Νέα δεδομένα από μια διετή μελέτη του Duke University Medical Center υποδεικνύουν πως όταν πρόκειται να μειώσετε τον κίνδυνο φονικών ασθενειών όπως είναι ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις, υπάρχει πάντα περιθώριο να κάνετε κάτι.
Στους ενήλικες που έχουν ήδη ένα υγιές βάρος ή που έχουν λίγα κιλά επιπλέον, η περικοπή 300 θερμίδων την ημέρα -περίπου έξι κούκις oreo- βελτίωσε σημαντικά τα ήδη καλά επίπεδα χοληστερόλης, της αρτηριακής πίεσης, του σακχάρου στο αίμα και άλλων δεικτών.
Τα ευρήματα της τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης δοκιμής 218 ενηλίκων κάτω των 50 ετών αναφέρθηκαν στο περιοδικό The Lancet Diabetes & Endocrinology. Από αυτούς οι 143 ακολούθησαν μια διατροφή περιορισμένων θερμίδων και οι 75 αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου τρώγοντας χωρίς περιορισμό. Τα άτομα στην ομάδα περιορισμού θερμίδων πέτυχαν μέση μείωση στην πρόσληψη θερμίδων κατά 12%, από 2467 σε 2170 θερμίδες και μείωση του βάρους κατά 7,5 κιλά εκ των οποίων τα 5,3 κιλά ήταν λίπος -η ομάδα ελέγχου αύξησε το βάρος κατά 1 κιλό.
Η δοκιμή, μέρος ενός συνεχιζόμενου προγράμματος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ που ονομάζεται CALERIE (Comprehensive Assessment of Long-term Effects of Reducing Intake of Energy) συνεχίζει να βασίζεται στην υπόθεση των ερευνητών ότι δεν είναι μόνο η απώλεια βάρους που οδηγεί σε αυτές τις βελτιώσεις, αλλά μερικές πιο πολύπλοκες μεταβολικές αλλαγές που προκαλούνται από την κατανάλωση λιγότερων θερμίδων σε σχέση με αυτές που δαπανώνται.
«Υπάρχει κάτι στον θερμιδικό περιορισμό, κάποιος μηχανισμός που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη και οδηγεί σε αυτές τις βελτιώσεις», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, William E. Kraus, καρδιολόγος και διακεκριμένος καθηγητής ιατρικής στο Duke. «Συλλέξαμε αίμα, μυς και άλλα δείγματα από τους συμμετέχοντες και θα συνεχίσουμε να διερευνούμε ποιο μπορεί να είναι το μεταβολικό σήμα ή το μαγικό μόριο».
Για τον πρώτο μήνα της δοκιμής, οι συμμετέχοντες έτρωγαν τρία γεύματα την ημέρα κόβοντας το ένα τέταρτο των ημερήσιων θερμίδων τους για να τους βοηθήσει να εκπαιδευτούν στη νέα δίαιτα. Μπορούσαν να επιλέξουν από έξι διαφορετικά γεύματα ανάλογα με τις προτιμήσεις τους. Οι εθελοντές συμμετείχαν επίσης σε ομαδικές και ατομικές συμβουλευτικές συνεδρίες για τους πρώτους έξι μήνες της δοκιμής. Τα μέλη της ομάδας ελέγχου συνέχισαν τη συνήθη διατροφή τους και είχαν συνάντηση με τους ερευνητές μία φορά κάθε έξι μήνες.
Οι συμμετέχοντες, που είχαν Δείκτης Μάζας Σώματος από 22 έως 28, και άρα δεν ήταν παχύσαρκοι, κλήθηκαν να διατηρήσουν τη μείωση των θερμίδων κατά 25% για δύο χρόνια. Η ικανότητά τους να το κάνουν αυτό διέφερε μεταξύ τους, με τη μέση μείωση των θερμίδων να είναι περίπου 12%. Παρόλα αυτά, ήταν σε θέση να διατηρήσουν μια μείωση του βάρους κατά 10% εκ του οποίου το 71% ήταν λίπος.
Υπήρξαν πολυάριθμες βελτιώσεις στους δείκτες που μετρούν τον κίνδυνο μεταβολικής νόσου. Μειώθηκε η LDL-χοληστερόλη, η αναλογία ολικής χοληστερόλης προς HDL-χοληστερόλη, η συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση. Επιπλέον, ο περιορισμός των θερμίδων οδήγησε σε σημαντική βελτίωση στα δύο χρόνια της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, του δείκτη ευαισθησίας στην ινσουλίνη και της βαθμολογίας του μεταβολικού συνδρόμου σε σχέση με τον έλεγχο. Η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη υποδεικνύει χρόνια φλεγμονή και έχει συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις, καρκίνο και γνωσιακή πτώση.
«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι ακόμη και μια τροποποίηση που δεν είναι τόσο σοβαρή όσο αυτή που χρησιμοποιήσαμε σε αυτή τη μελέτη θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο για διαβήτη και καρδιαγγειακές παθήσεις», δήλωσε ο Kraus. «Οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό με αρκετά εύκολο τρόπο παρακολουθώντας απλώς τις μικρές τους ασυδοσίες εδώ και εκεί ή μειώνοντας τα σνακς μετά το δείπνο».
Περισσότερες πληροφορίες: 2 years of calorie restriction and cardiometabolic risk (CALERIE): exploratory outcomes of a multicentre, phase 2, randomised controlled trial.
