Αν ρωτούσατε τι υπάρχει στα ηλεκτρονικά τσιγάρα, στον ατμό ή στα ηλεκτρονικά υγρά, η σύντομη απάντηση θα ήταν «δεν γνωρίζουμε πλήρως». Η τεράστια και αυξανόμενη γκάμα προϊόντων και γεύσεων στην αγορά, οι αλλαγές στα συστατικά όταν θερμαίνονται ή αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και η ανεπαρκής επισήμανση καθιστούν την απάντηση δύσκολη. Έτσι οι ατμιστές απλά δεν ξέρουν τι εισπνέουν και δεν μπορούν να είναι σίγουροι για τις επιπτώσεις στην υγεία. Αλλά η αναλυτική χημεία δίνει μερικές απαντήσεις.
Παρά τις πολυπλοκότητες, υπάρχουν ορισμένα ευρήματα που συμφωνούν μεταξύ των διαφόρων εργαστηρίων. Τα συστατικά περιλαμβάνουν νικοτίνη, αρωματικές χημικές ουσίες καθώς και τα υγρά που μεταφέρουν αυτές τις ουσίες, κυρίως προπυλενογλυκόλη και γλυκερίνη. Ανησυχητικά, ανευρίσκονται επίσης πτητικές οργανικές ενώσεις, πολλές από τις οποίες γνωρίζουμε ότι είναι επιβλαβείς. Προηγούμενη έρευνα έχει ανιχνεύσει 2-χλωροφαινόλη στους μισούς χρήστες ηλεκτρονικών υγρών που τα αγοράζουν για να συμπληρώσουν τα ηλεκτρονικά τσιγάρα με δυνατότητα επαναπλήρωσης. Αυτό είναι ένα παράδειγμα χημικής ουσίας που δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανιχνεύεται. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ταξινομείται ως «επιβλαβής σε περίπτωση εισπνοής» και η παρουσία της είναι πιθανό να οφείλεται σε μόλυνση κατά την κατασκευή.
Ένα πιθανό συστατικό είναι το ραδιενεργό πολώνιο-210, μια ουσία που χρησιμοποιήθηκε για τη δολοφονία του πρώην Ρώσου κατάσκοπου Αλεξάντερ Λιτβινένκο το 2006. Το πολώνιο-210 μπορεί να βρεθεί σε παραδοσιακά τσιγάρα και άλλα προϊόντα καπνού. Αυτό συμβαίνει επειδή τα φυτά του καπνού το απορροφούν, όπως και άλλα ραδιενεργά υλικά από το έδαφος, τον αέρα και τα λιπάσματα με υψηλή περιεκτικότητα σε φωσφορικά άλατα. Το αν το πολώνιο-210 βρίσκεται στα αερολύματα που παράγονται από τα ηλεκτρονικά τσιγάρα μένει να αποδειχτεί. Μπορεί να συμβαίνει εάν η γλυκερίνη στα ηλεκτρονικά υγρά προέρχεται από φυτά και χρησιμοποιούνται ορισμένα λιπάσματα για την καλλιέργεια τους.
Δεν είναι μόνο τα συστατικά
Εκτός από τα συστατικά τους, τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται οι συσκευές ηλεκτρονικού τσιγάρου μπορούν να καταλήξουν στο σώμα σας. Τοξικά μέταλλα και σχετικές ουσίες όπως το αρσενικό, ο μόλυβδος, το χρώμιο και το νικέλιο μπορούν να ανιχνευθούν τόσο στα ηλεκτρονικά υγρά όσο και στα ούρα, το σάλιο και το αίμα των ατμιστών. Αυτές οι ουσίες μπορεί να εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία (κάποιες είναι καρκινογόνες). Μπορούν να διαρρεύσουν από πολλά μέρη ενός ηλεκτρονικού τσιγάρου, συμπεριλαμβανομένων του θερμαντικού πηνίου, των καλωδίων και των συγκολλημένων μερών.
Δεν τελειώσαμε. Η διαδικασία θέρμανσης των ηλεκτρονικών υγρών για τη δημιουργία ενός εισπνεόμενου αερολύματος αλλάζει τη χημική τους σύνθεση για την παραγωγή προϊόντων αποδόμησης. Αυτά περιλαμβάνουν: την φορμαλδεΰδη (μια ουσία που χρησιμοποιείται για την ταρίχευση νεκρών), την ακεταλδεΰδη (που συμβάλλει στο ζάλισμα μετά την κατανάλωση αλκοόλ) και την ακρολεΐνη (χρησιμοποιήθηκε ως χημικό όπλο στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τώρα χρησιμοποιείται ως ζιζανιοκτόνο).
Αυτές οι χημικές ουσίες ανιχνεύονται συχνά σε δείγματα ηλεκτρονικών τσιγάρων. Ωστόσο, λόγω των διαφορετικών συσκευών και του τρόπου συλλογής των δειγμάτων, τα επίπεδα που μετρώνται ποικίλλουν ευρέως μεταξύ των μελετών. Συχνά, τα επίπεδα είναι πολύ χαμηλά, με αποτέλεσμα οι υποστηρικτές του ατμίσματος να λένε ότι τα ηλεκτρονικά τσιγάρα είναι πολύ πιο ασφαλή από το κάπνισμα. Αλλά αυτό το επιχείρημα δεν αναγνωρίζει ότι πολλοί χρήστες ηλεκτρονικών τσιγάρων (ιδιαίτερα έφηβοι) δεν ήταν αρχικά καπνιστές τσιγάρων, που σημαίνει ότι μια καλύτερη σύγκριση είναι μεταξύ χρήσης ηλεκτρονικού τσιγάρου και μη χρήσης.
Έλλειψη πληροφοριών
Ένας από τους λόγους που είναι αδύνατον να βρεθεί τι ακριβώς υπάρχει στον ατμό των ηλεκτρονικών τσιγάρων είναι η έλλειψη πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των προειδοποιήσεων, στην ετικέτα. Ακόμα κι αν υπάρχουν ετικέτες, δεν αντικατοπτρίζουν πάντα αυτό που υπάρχει στο προϊόν. Η συγκέντρωση νικοτίνης των ηλεκτρονικών υγρών είναι συχνά αρκετά διαφορετική από αυτή που αναγράφεται στην ετικέτα και τα ηλεκτρονικά υγρά «χωρίς νικοτίνη» συχνά περιέχουν νικοτίνη.
Τα προϊόντα φέρουν επίσης ετικέτες με γενικές ονομασίες γεύσης όπως «μούρου» ή «καπνού». Αλλά δεν υπάρχει τρόπος για κάποιον να γνωρίζει ποιες χημικές ουσίες έχουν προστεθεί για να φτιαχτούν αυτές τις γεύσεις ή τις αλλαγές σε αυτές τις χημικές ουσίες που μπορεί να γίνουν με τη θέρμανση ή την αλληλεπίδραση με άλλα συστατικά και τα εξαρτήματα της συσκευής. Η η γεύση «μούρου» θα μπορούσε να φτιαχτεί από τουλάχιστον 35 διαφορετικές χημικές ουσίες.
Οι αρωματικές χημικές ουσίες μπορεί να ταξινομούνται «ποιότητας τροφίμων», δηλαδή ως ασφαλείς για κατανάλωση. Ωστόσο, η ανάμειξή τους σε ηλεκτρονικά υγρά, η θέρμανση και η εισπνοή τους είναι ένας πολύ διαφορετικός τύπος έκθεσης, σε σύγκριση με την κατανάλωση τους. Ένα παράδειγμα είναι η βενζαλδεΰδη (άρωμα αμυγδάλου). Όταν εισπνέεται, βλάπτει την ανοσολογική λειτουργία των πνευμονικών κυττάρων. Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει την ικανότητα ενός ατμιστή να αντιμετωπίζει άλλες εισπνεόμενες τοξίνες ή λοιμώξεις του αναπνευστικού. Δεν υπάρχουν αρκετές πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία σε περίπτωση εισπνοής αρωματικών χημικών ουσιών και των αλληλεπιδράσεών τους με άλλα συστατικά των ηλεκτρονικών υγρών.
Για να εκτιμηθεί καλύτερα ο κίνδυνος για την υγεία των ατμιστών, πρέπει να μάθουμε περισσότερα για το τι συμβαίνει όταν θερμαίνονται και εισπνέονται χημικές ουσίες γεύσης, τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαφορετικών συστατικών των υγρών τη ηλεκτρονικών τσιγάρων και ποιοι άλλοι ρύποι μπορεί να υπάρχουν στα ηλεκτρονικά υγρά.
