Του Matthew Haines Senior Lecturer in Health and Wellbeing, University of Huddersfield
Μπορεί να μην προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η άσκηση είναι ένας τρόπος να χάσετε βάρος. Ωστόσο, μια συζήτηση σχετικά με τον καλύτερο τύπο άσκησης για απώλεια βάρους είναι πιθανό να διχάσει. Η πιο προφανής επιλογή είναι η άσκηση τύπου αντοχής που συνήθως γίνεται σε μέτρια ένταση. Το σκεπτικό είναι ξεκάθαρο. Αυτός ο τύπος άσκησης ξοδεύει περισσότερη ενέργεια από την προπόνηση με αντιστάσεις.
Άλλοι θα τονίσουν τη σημασία της προπόνησης με αντιστάσεις και τις επιπτώσεις της στον βασικό μεταβολικό ρυθμό. Μία μόνο περίοδος άσκησης με αντίσταση μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βασικού μεταβολισμού που επιμένει έως και 48 ώρες μετά την άσκηση. Επιπλέον, αυξήσεις στο βασικό μεταβολισμό έχουν παρατηρηθεί μετά από δέκα εβδομάδες προπόνησης με αντίσταση σε σύγκριση με την προπόνηση αντοχής και αυτό μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους μακροπρόθεσμα.
Μια εναλλακτική επιλογή είναι η διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης ή HIIT (high-intensity interval training). Η άσκηση εκτελείται σε χαμηλή ή μέτρια ένταση με την προειδοποίηση ότι περιλαμβάνονται πολλές σύντομες περιόδους άσκησης υψηλής έντασης όπου «τα δίνετε όλα». Θεωρείται ότι είναι πιο αποτελεσματική από άποψη χρόνου και η έρευνα δείχνει αυτό το είδος άσκησης μπορεί να επιφέρει γρήγορες ευεργετικές αλλαγές στη μεταβολική λειτουργία και ακόμη και μειώσεις του σωματικού λίπους. Ωστόσο, μια τέτοια άσκηση πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να την κάνουν λόγω της εκρηκτικής, ή καλύτερα, εξαντλητικής φύσης της.
Άλλοι εξακολουθούν να επικεντρώνονται στην αύξηση των προφίλ δραστηριότητας στην καθημερινή ζωή -περισσότερη κηπουρική, ας πούμε, ή περπάτημα στη δουλειά- αντί να ξεκινήσουν δομημένες ρουτίνες άσκησης.
Αλλά η απάντηση στην αρχική ερώτηση είναι απλή. Ο καλύτερος τύπος άσκησης για την απώλεια βάρους είναι αυτός που σας αρέσει και πράγματι θα κάνετε. Δεν θα μπορέσετε να διατηρήσετε μια συμπεριφορά από την οποία δεν αντλείτε ευχαρίστηση. Τα κίνητρα για την απώλεια βάρους είναι προφανή, αλλά η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι απρόβλεπτη όταν εμπλέκεται η ευχαρίστηση. Το ερώτημα είναι αν μπορείτε να συνεχίσετε να ασκείστε.
Η βέλτιστη προσέγγιση είναι πιθανώς ένας συνδυασμός διαφορετικών τύπων άσκησης. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να ληφθεί υπόψη κάποια μορφή συνειδητού ελέγχου της ενεργειακής πρόσληψης, επειδή η πραγματικότητα είναι ότι απαιτείται σημαντικός όγκος άσκησης για να μειωθεί το σωματικό λίπος. Η απώλεια βάρους που προκαλείται από την άσκηση ποικίλλει μεταξύ των ατόμων, με συμπεριφορικούς, βιολογικούς και γενετικούς παράγοντες επίσης να παίζουν το ρόλο τους. Ωστόσο, το να κρίνουμε την άσκηση αποκλειστικά από τις επιπτώσεις της στο σωματικό βάρος, υποτιμά την άσκηση γιατί παρέχει μια πληθώρα άλλων πλεονεκτημάτων.
Είμαστε σχεδιασμένοι να κινούμαστε και ως τέτοιοι πρέπει να σεβόμαστε τα γονίδιά μας ή να αποδεχόμαστε τις συνέπειες. Αναμφισβήτητα θα πρέπει να σταματήσουμε να εστιάζουμε στη βέλτιστη προσέγγιση για την άσκηση και να βρούμε μια προσέγγιση που μπορεί να θεωρήσουμε ότι είναι «αρκετά καλή».
