Μια νέα γενιά φαρμάκων για την παχυσαρκία συχνά προσφέρει μεγάλη απώλεια βάρους, αλλά πολλοί ασθενείς αναρωτιούνται τι συμβαίνει όταν σταματήσουν τη θεραπεία.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Medical Association δίνει απάντηση: μεγάλο μέρος του βάρους επανέρχεται, σηματοδοτώντας ότι οι ασθενείς μπορεί να εγκλωβιστούν σε μακροχρόνια χρήση των φαρμάκων.
Η έρευνα βασίστηκε σε εβδομαδιαίες ενέσεις τιρζεπατίδης -το νέο φάρμακο απώλειας βάρους Zepbound της Eli Lilly που εγκρίθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μετά από 36 εβδομάδες, 670 ενήλικες πέτυχαν μια αξιοσημείωτη μέση απώλεια βάρους 20,9%. Στη συνέχεια, αυτή η ομάδα χωρίστηκε στα δύο, με τους μισούς να συνεχίζουν με το Zepbound και τους άλλους μισούς να λαμβάνουν εικονικό φάρμακο. Στις 88 εβδομάδες, όσοι έλαβαν το εικονικό φάρμακο ανέκτησαν σχεδόν το μισό βάρος που είχαν χάσει, καταλήγοντας να έχουν 9,9% χαμηλότερο από το αρχικό. Όσοι στο Zepbound συνέχισαν να χάνουν βάρος, κατέληξαν να έχουν 25,3% χαμηλότερο βάρος από αυτό που είχαν ξεκινήσει.
Οι ασθενείς της δοκιμής ήταν κυρίως γυναίκες, ήταν μέσης ηλικίας 48 ετών και στην αρχή είχαν μέσο βάρος 107,3 κιλά. Όλοι οι συμμετέχοντες ενθαρρύνθηκαν να καταναλώνουν 500 θερμίδες λιγότερες την ημέρα από όσες έκαιγαν και να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά άσκησης την εβδομάδα.
Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τον Louis Aronne από το Weill Cornell Medicine της Νέας Υόρκης, δήλωσαν ότι τα αποτελέσματα «τονίζουν την ανάγκη συνέχισης της φαρμακοθεραπείας για την πρόληψη της επανάκτησης βάρους και τη διασφάλιση της διατήρησης της μείωσης βάρους». Πρόσθεσαν ότι η πιο πρόσφατη έρευνα προστίθεται σε τέσσερις προηγούμενες δοκιμές που έδειξαν ότι «τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρών φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας όπως η σεμαγλουτίδη, έχουν δείξει ότι το βάρος ανακτάται σε μεγάλο βαθμό» μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Η σεμαγλουτίδη είναι το δραστικό συστατικό των Ozempic και Wegovy της Novo Nordisk, τα οποία, όπως και το Zepbound, είναι παραδείγματα των λεγόμενων «αγωνιστών GLP-1» που λειτουργούν μιμούμενα τη λειτουργία μιας ορμόνης που προκαλεί έκκριση της ινσουλίνης, επιβραδύνει την εκκένωση του στομάχου, και καταστέλλει την όρεξη. Το Zepbound περιέχει επίσης ένα άλλο μόριο που δρα όπως η ορμόνη του εντέρου GIP.
Σε απάντηση στη μελέτη, ο Jeff Emmick της φαρμακευτικής εταιρείας Lilly είπε ότι «οι ασθενείς, οι πάροχοι υγείας και το κοινό δεν καταλαβαίνουν πάντα ότι η παχυσαρκία είναι μια χρόνια ασθένεια που συχνά απαιτεί συνεχή θεραπεία, και όχι κάτι που μπορεί να σημαίνει ότι η θεραπεία διακόπτεται μόλις επιτευχθούν οι στόχοι βάρους».
Οι αγωνιστές GLP-1 μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου που σχετίζεται με την παχυσαρκία, αλλά αυξάνουν τον κίνδυνο γαστρεντερικών προβλημάτων. Συχνές παρενέργειες των φαρμάκων για την παχυσαρκία στη μελέτη αυτή ήταν τα γαστρεντερικά προβλήματα, όπως ναυτία, διάρροια, δυσκοιλιότητα και έμετος.
Αν και τα ποσοστά σοβαρών προβλημάτων όπως η στομαχική παράλυση είναι χαμηλά, ορισμένοι ειδικοί φοβούνται ότι η χρήση των φαρμάκων για χρόνια ή δεκαετίες θα μπορούσε να αλλάξει το ισοζύγιο οφέλους προς κίνδυνο.
Το κόστος μπορεί επίσης να είναι αντικίνητρο. Το Zepbound κοστίζει 1.059,87 δολάριο το μήνα και οι ασφαλιστικές εταιρείες συχνά δεν καλύπτουν τα φάρμακα απώλειας βάρους. Η Medicare, η κρατική ασφάλιση για τους ηλικιωμένους στις ΗΠΑ, δεν τα καλύπτει.
Περισσότερες πληροφορίες: Louis J. Aronne et al, Continued Treatment With Tirzepatide for Maintenance of Weight Reduction in Adults With Obesity, JAMA (2023). DOI: 10.1001/jama.2023.24945.
