Ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής (μια καρδιακή πάθηση που προκαλεί ακανόνιστο και συχνά ασυνήθιστα γρήγορο καρδιακό ρυθμό) έχει αυξηθεί από έναν στους τέσσερις σε έναν στους τρεις τις τελευταίες δύο δεκαετίες, σύμφωνα με μια μελέτη από τη Δανία που δημοσιεύθηκε στο The BMJ.
Και μεταξύ αυτών που πάσχουν από την πάθηση, δύο στους πέντε είναι πιθανό να αναπτύξουν καρδιακή ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της ζωής τους και ένας στους πέντε θα αντιμετωπίσει εγκεφαλικό επεισόδιο, με ελάχιστη ή καθόλου βελτίωση του κινδύνου -αυτό φάνηκε κατά την 20ετή περίοδο της μελέτης. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές λένε ότι απαιτούνται στρατηγικές πρόληψης του εγκεφαλικού και της καρδιακής ανεπάρκειας για άτομα με κολπική μαρμαρυγή.
Η κολπική μαρμαρυγή υπολογίζεται ότι θα επηρεάσει 18 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη έως το 2060 και 16 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ έως το 2050. Μόνο στο αγγλικό NHS, διαγιγνώσκονται περισσότερες νέες περιπτώσεις κολπικής μαρμαρυγής κάθε χρόνο από τις τέσσερις πιο κοινές αιτίες καρκίνου μαζί, και η άμεση δαπάνη για την κολπική μαρμαρυγή έφτασε τα 2,5 δισεκατομμύρια λίρες.
Μόλις αναπτυχθεί η κολπική μαρμαρυγή, η φροντίδα των ασθενών έχει επικεντρωθεί κυρίως στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, αλλά άλλες επιπλοκές όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και η καρδιακή προσβολή δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί πλήρως. Για να αντιμετωπίσουν αυτό το κενό γνώσης, οι ερευνητές ανέλυσαν εθνικά δεδομένα για 3,5 εκατομμύρια Δανούς ενήλικες χωρίς ιστορικό κολπικής μαρμαρυγής σε ηλικία 45 ετών και άνω για να δουν εάν εμφάνισαν κολπική μαρμαρυγή σε μια περίοδο 23 ετών (2000-22). Tα 362.721 άτομα με νέα διάγνωση κολπικής μαρμαρυγής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (46% γυναίκες και 54% άνδρες), αλλά χωρίς επιπλοκές, παρακολουθήθηκαν στη συνέχεια μέχρι τη διάγνωση καρδιακής ανεπάρκειας, εγκεφαλικού ή καρδιακού επεισοδίου.
Δυνητικά σημαντικοί παράγοντες όπως το ιστορικό υψηλής αρτηριακής πίεσης, ο διαβήτης, η υψηλή χοληστερόλη, η καρδιακή ανεπάρκεια, η χρόνια πνευμονική και νεφρική νόσος, το οικογενειακό εισόδημα και το μορφωτικό επίπεδο, λήφθηκαν επίσης υπόψη.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής κατά τη διάρκεια της ζωής αυξήθηκε από 24% το 2000-10 σε 31% το 2011-2022. Η αύξηση ήταν μεγαλύτερη μεταξύ ανδρών και ατόμων με ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας, καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού, διαβήτη και χρόνιας νεφρικής νόσου.
Μεταξύ αυτών με κολπική μαρμαρυγή, η πιο συχνή επιπλοκή ήταν η καρδιακή ανεπάρκεια. Οι άνδρες εμφάνισαν υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών στη ζωή μετά την κολπική μαρμαρυγή σε σύγκριση με τις γυναίκες για καρδιακή ανεπάρκεια (44% έναντι 33%) και καρδιακή προσβολή (12% έναντι 10%), ενώ ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου στη διάρκεια της ζωής μετά την κολπική μαρμαρυγή ήταν ελαφρώς χαμηλότερος σε άνδρες παρά γυναίκες (21% έναντι 23%).
Κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης των 23 ετών, δεν υπήρξε ουσιαστικά καμία βελτίωση στον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας στη διάρκεια της ζωής μετά από κολπική μαρμαρυγή (43% το 2000-10 έναντι 42% το 2011-22) και μόνο ελαφρά (4-5%) μειώθηκε ο κίνδυνος στη διάρκεια της ζωής από οποιοδήποτε εγκεφαλικό επεισόδιο, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή προσβολή μετά από κολπική μαρμαρυγή -οι κίνδυνοι ήταν παρόμοιοι μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Αυτή ήταν μια μελέτη παρατήρησης, επομένως δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την αιτία και το αποτέλεσμα, και οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι μπορεί να έχουν χάσει ασθενείς με αδιάγνωστη κολπική μαρμαρυγή. Ούτε είχαν πληροφορίες σχετικά με την εθνικότητα ή τους παράγοντες του τρόπου ζωής και είπαν ότι τα αποτελέσματα ενδέχεται να μην ισχύουν για άλλες χώρες ή περιβάλλοντα.
Ωστόσο, παρά αυτές τις προειδοποιήσεις, είπαν: «Η νέα μας ποσοτικοποίηση των μακροπρόθεσμων συνεπειών της κολπικής μαρμαρυγής υπογραμμίζει την κρίσιμη ανάγκη για θεραπείες για περαιτέρω μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού καθώς και για στρατηγικές πρόληψης καρδιακής ανεπάρκειας σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή».
Οι παρεμβάσεις για την πρόληψη του εγκεφαλικού κυριάρχησαν στην έρευνα και τις κατευθυντήριες γραμμές για την κολπική μαρμαρυγή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μελέτης, αλλά κανένα στοιχείο δεν υποδηλώνει ότι αυτές οι παρεμβάσεις μπορούν να αποτρέψουν την καρδιακή ανεπάρκεια, έγραψαν Βρετανοί ερευνητές σε ένα συνδεδεμένο άρθρο. Και ζητούν την ευθυγράμμιση τόσο των τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών όσο και των κατευθυντήριων γραμμών «για να αντικατοπτρίζονται καλύτερα οι ανάγκες του πραγματικού πληθυσμού με κολπική μαρμαρυγή». Λένε ότι αυτή η ισχυρή έρευνα παρατήρησης «παρέχει νέες πληροφορίες που αμφισβητούν τις ερευνητικές προτεραιότητες και το σχεδιασμό κατευθυντήριων γραμμών και εγείρει κρίσιμα ερωτήματα για τις ερευνητικές και κλινικές κοινότητες σχετικά με το πώς μπορεί να σταματήσει το αυξανόμενο βάρος της κολπικής μαρμαρυγής».
