Το παρακάτω κείμενο βασίστηκε σε άρθρο του Kevin F. Boehnke, The Conversation.
Η Υπηρεσία Καταπολέμησης Ναρκωτικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε στα τέλη Απριλίου 2024 ότι σχεδιάζει να χαλαρώσει τους ομοσπονδιακούς περιορισμούς για την κάνναβη. Αυτή η ιστορική αλλαγή σηματοδοτεί την αναγνώριση της πολλά υποσχόμενης φαρμακευτικής αξίας της κάνναβης. Η κίνηση έρχεται παράλληλα με το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη χρήση της ψιλοκυβίνης, του ενεργού συστατικού στα μαγικά μανιτάρια, για τη θεραπεία της κατάθλιψης, του χρόνιου πόνου και άλλων καταστάσεων.
Το 2018 και το 2019, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) αναγνώρισε μια πρωτοποριακή θεραπείας της ψιλοκυβίνης, με σκοπό να επιταχύνει την ανάπτυξη φαρμάκων, δεδομένου ότι οι προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να έχει σημαντική θεραπευτική αξία σε σχέση με τις επί του παρόντος διαθέσιμες θεραπείες για την ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη και τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή.
Και οι δύο αυτές εξελίξεις αντιπροσωπεύουν μια σημαντική αλλαγή γύρω από αυτές τις ουσίες, που ιστορικά η χρήση τους ήταν ποινικοποιημένη και εμπόδιζε ή καθυστερούσε τις ερευνητικές προσπάθειες στο θεραπευτικό δυναμικό τους.
Ως επίκουρος καθηγητής αναισθησιολογίας και ερευνητής πόνου, μελετώ εναλλακτικές επιλογές διαχείρισης του πόνου, συμπεριλαμβανομένης της κάνναβης και των ψυχεδελικών. Έχω επίσης προσωπικό ενδιαφέρεον για τη βελτίωση της θεραπείας του χρόνιου πόνου: Στις αρχές του 2009 διαγνώστηκα με ινομυαλγία, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από εκτεταμένο πόνο σε όλο το σώμα, διαταραχές ύπνου και γενικευμένη αισθητηριακή ευαισθησία.
Βλέπω την κάνναβη και την ψιλοκυβίνη ως πολλά υποσχόμενες θεραπείες που μπορούν να συμβάλουν στη γεφύρωση αυτής της ανάγκης. Δεδομένου ότι περίπου 50 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χρόνιο πόνο -δηλαδή πόνο που επιμένει για τρεις μήνες ή περισσότερο- θέλω να κατανοήσω πώς να χρησιμοποιήσω αποτελεσματικά την κάνναβη και την ψιλοκυβίνη ως πιθανά εργαλεία για τη διαχείριση του πόνου.
Κάνναβη έναντι άλλων παυσίπονων
Η κάνναβη, γνωστή και ως μαριχουάνα, είναι ένα αρχαίο φαρμακευτικό φυτό. Τα φάρμακα με βάση την κάνναβη χρησιμοποιούνται για τουλάχιστον 5.000 χρόνια για εφαρμογές όπως η αρθρίτιδα και ο έλεγχος του πόνου κατά τη διάρκεια και μετά από επέμβαση. Όπως με οτιδήποτε βάζετε στο σώμα σας, η κάνναβη ενέχει κάποιους κινδύνους για την υγεία π.χ. η οδήγηση με υψηλή ταχύτητα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ατυχημάτων. Μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν κυκλικούς εμετούς, ενώ άλλοι αναπτύσσουν προβλήματα κινήτρων ή εξάρτησης, ειδικά με έντονη χρήση σε μικρότερες ηλικίες. Τούτου λεχθέντος, οι θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις από κάνναβη είναι σχεδόν ανήκουστες. Αυτό είναι αξιοσημείωτο δεδομένου ότι σχεδόν 50 εκατομμύρια Αμερικανοί τη χρησιμοποιούν κάθε χρόνο.
Αντίθετα, τα οπιοειδή, τα οποία συχνά συνταγογραφούνται για τον χρόνιο πόνο, έχουν συμβάλει σε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους από υπερβολική δόση τις τελευταίες δεκαετίες. Ακόμη και τα κοινά παυσίπονα, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη, προκαλούν δεκάδες χιλιάδες νοσηλείες και χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο από γαστρεντερικές βλάβες. Επιπλέον, τόσο τα οπιοειδή όσο και τα μη οπιοειδή παυσίπονα έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον χρόνιο πόνο μπορούν να προσφέρουν μικρή έως μέτρια ανακούφιση από τον πόνο σε μερικούς ανθρώπους, αλλά πολλά προκαλούν παρενέργειες που αντισταθμίζουν τυχόν κέρδη.
Αυτά τα ζητήματα ασφάλειας και το περιορισμένο όφελος έχουν οδηγήσει πολλούς ανθρώπους με χρόνιο πόνο να δοκιμάσουν την κάνναβη ως εναλλακτική θεραπεία. Πράγματι, σε έρευνες, οι συνάδελφοί μου και εγώ δείξαμε ότι οι άνθρωποι αντικαθιστούσαν τα παυσίπονα με την κάνναβη συχνά επειδή η κάνναβη έχει λιγότερες παρενέργειες.
Ωστόσο, απαιτείται πιο αυστηρή έρευνα για την κάνναβη για χρόνιο πόνο. Μέχρι στιγμής, οι κλινικές δοκιμές -που θεωρούνται το χρυσό πρότυπο- ήταν σύντομες σε διάρκεια και επικεντρώθηκαν σε μικρό αριθμό ατόμων. Επιπλέον, οι συνάδελφοί μου και εγώ δείξαμε ότι αυτές οι μελέτες χρησιμοποιούν φάρμακα και δοσολογικά σχήματα που διαφέρουν πολύ από τον τρόπο με τον οποίο οι καταναλωτές χρησιμοποιούν στην πραγματικότητα τα προϊόντα από τα φαρμακεία κάνναβης με άδεια από το κράτος. Η κάνναβη προκαλεί επίσης αναγνωρίσιμα αποτελέσματα όπως ευφορία, αλλοιωμένες αντιλήψεις και διαφορετική σκέψη, επομένως είναι δύσκολο να διεξαχθούν διπλές τυφλές μελέτες.
Παρά αυτές τις προκλήσεις, μια ομάδα ειδικών για την κάνναβη και τον πόνο δημοσίευσε μια προτεινόμενη οδηγία για την κλινική πρακτική στις αρχές του 2024 για να συνθέσει υπάρχοντα στοιχεία και να βοηθήσει στην καθοδήγηση της κλινικής πρακτικής. Αυτή η οδηγία συνιστούσε τη χρήση προϊόντων κάνναβης όταν ο πόνος συνδυάζεται με προβλήματα ύπνου, μυϊκή σπαστικότητα και άγχος. Αυτά τα πολλαπλά οφέλη σημαίνουν ότι η κάνναβη θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποφύγουν τη λήψη ξεχωριστού φαρμάκου για κάθε σύμπτωμα.
Ο αναδυόμενος ρόλος των ψυχεδελικών
Τα ψυχεδελικά, όπως τα μανιτάρια που περιέχουν ψιλοκυβίνη, καταλαμβάνουν ένα παράξενο επιστημονικό και πολιτικό τοπίο μαζί με την κάνναβη. Το Κολοράντο ψήφισε την αποποινικοποίηση της ψιλοκυβίνης το 2022, αλλά η πολιτεία εξακολουθεί να αναπτύσσει τους κανονισμούς της για «κέντρα θεραπείας».
Η ψιλοκυβίνη χρησιμοποιείται επί χιλιάδες χρόνια για τελετουργικούς και θεραπευτικούς σκοπούς. Μπορεί να προκαλέσει ουσιαστικές αλλαγές στην αισθητηριακή αντίληψη, τη διάθεση και την αίσθηση του εαυτού που μπορεί να οδηγήσει σε θεραπευτικά οφέλη. Και, όπως η κάνναβη, η ψιλοκυβίνη έχει ελάχιστο κίνδυνο θανατηφόρου υπερβολικής δόσης.
Κλινικές δοκιμές που συνδυάζουν ψιλοκυβίνη με ψυχοθεραπεία τις εβδομάδες πριν και μετά τη λήψη του φαρμάκου αναφέρουν σημαντικές βελτιώσεις στα συμπτώματα ψυχιατρικών καταστάσεων όπως η ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη και η διαταραχή χρήσης αλκοόλ.
Οι κίνδυνοι είναι συνήθως ψυχολογικοί. Ένας μικρός αριθμός ατόμων αναφέρει σκέψεις αυτοκτονίας ή συμπεριφορές αυτοτραυματισμού μετά τη λήψη ψιλοκυβίνης. Ορισμένοι αντιμετωπίζουν επίσης αυξημένη διαφάνεια και ευπάθεια.
Υπάρχουν λίγες δημοσιευμένες κλινικές δοκιμές θεραπείας με ψιλοκυβίνη για χρόνιο πόνο, αν και πολλές είναι σε εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένης μιας πιλοτικής μελέτης για την ινομυαλγία που διεξήχθη από την ομάδα μας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Αυτή η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν μια πιο υγιή σχέση με τον πόνο τους, προκαλώντας μεγαλύτερη αποδοχή του και μειώνοντας τον μηρυκασμό που συχνά σχετίζεται με αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα γύρω από τον πόνο.
Όπως και με την κάνναβη, ορισμένες πολιτείες, π.χ. το Κολοράντο και το Όρεγκον, έχουν αποποινικοποιήσει την ψιλοκυβίνη και χτίζουν υποδομές για να αυξήσουν την προσβασιμότητα στη θεραπεία υποβοηθούμενη από ψιλοκυβίνη. Μια πρόσφατη ανάλυση προτείνει ότι εάν τα ψυχεδελικά ακολουθήσουν ένα παρόμοιο μοτίβο νομιμοποίησης με την κάνναβη, η πλειοψηφία των πολιτειών θα νομιμοποιήσει τα ψυχεδελικά μεταξύ 2034 και 2037.
Αυτές οι αρχαίες αλλά σχετικά «νέες» θεραπείες προσφέρουν μια μοναδική ματιά στην ακατάστατη διασταύρωση φαρμάκων, ιατρικής και κοινωνίας. Η ομάδα μας ανέπτυξε μια προπονητική παρέμβαση για να βοηθήσει τους βετεράνους να χρησιμοποιούν προϊόντα κάνναβης που διατίθενται στο εμπόριο για να αντιμετωπίσουν πιο αποτελεσματικά τον πόνο τους. Η συνετή χρήση μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις παρενέργειες μεγιστοποιώντας τα οφέλη. Εάν η προσέγγιση λειτουργήσει, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης και τα ιατρεία κάνναβης θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη θεραπεία για να βοηθήσουν τους πελάτες με χρόνιο πόνο.
