H ζέστη κατά την εγκυμοσύνη οδηγεί σε μακροπρόθρσμα προβλήματα υγείας

Των Matthew Chersich και Darshnika Pemi Lakhoo, The Conversation.

Η κλιματική αλλαγή είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τη δημόσια υγεία που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μέρος αυτής της απειλής. Η αύξηση της θερμοκρασίας συνδέεται με επιδείνωση της υγείας, ειδικά σε ευάλωτους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων και των παιδιών.

Οι επιστήμονες έχουν δείξει στο παρελθόν ότι η έκθεση στη ζέστη αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και θνησιγένειας. Νέα έρευνα συνεχίζει να αποκαλύπτει ανησυχητικές συνδέσεις με κακά αποτελέσματα για τις μητέρες και τα μωρά τους. Συγγενείς ανωμαλίες, υπέρταση στην εγκυμοσύνη και χαμηλό βάρος γέννησης είναι μερικοί από τους κινδύνους της αυξανόμενης ζέστης.

Ένας τομέας που δεν έχει λάβει τόση προσοχή είναι η μακροπρόθεσμη επίδραση που μπορεί να έχει στο μωρό η έκθεση στη θερμότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Για να διερευνήσουμε αυτό το ερώτημα, πραγματοποιήσαμε μια συστηματική ανασκόπηση όλης της υπάρχουσας έρευνας σχετικά με τις επιπτώσεις της έκθεσης στη θερμότητα στην εγκυμοσύνη στην υγεία και στις κοινωνικοοικονομικές συνέπειες στη μετέπειτα ζωή. Οι συστηματικές ανασκοπήσεις έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν το υψηλότερο επίπεδο ιατρικών αποδεικτικών στοιχείων, συγκεντρώνοντας και συνοψίζοντας όλα τα ευρήματα της κατάλληλης έρευνας, αντί να βασίζονται σε μία μόνο μελέτη.

Τα ευρήματά μας ήταν ξεκάθαρα. Έδειξαν ότι οι άνθρωποι που είχαν εκτεθεί σε υπερβολική ζέστη πριν γεννηθούν υπέστησαν ανησυχητικές δια βίου επιπτώσεις.

Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα

Το πιο κοινό μέτρο θερμότητας είναι η μέση θερμοκρασία του αέρα, αλλά ορισμένες μελέτες χρησιμοποίησαν πιο σύνθετα μέτρα που έλαβαν υπόψη την υγρασία και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο βιώνει τη θερμότητα.

Ο τρόπος με τον οποίο ορίζουμε τα επικίνδυνα επίπεδα θερμότητας για τις έγκυες γυναίκες είναι ένα συνεχές επίκεντρο της έρευνάς μας. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι επηρεάζεται από την τοποθεσία, το πλαίσιο και τα μεμονωμένα τρωτά σημεία. Διαφορετικές συνθήκες μπορούν επίσης να έχουν διαφορετικά επιβλαβή κατώφλια και περιόδους ευαισθησίας.

Βρήκαμε 29 μελέτες που καλύπτουν πάνω από 100 χρόνια, επιτρέποντάς μας να δούμε τα αποτελέσματα σε όλη τη διάρκεια ζωής ενός ατόμου. Ορισμένες μελέτες παρακολούθησαν στενά τις εγκυμοσύνες για να παρατηρήσουν τυχόν αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί. Άλλες βασίστηκαν σε μητρώα πληθυσμού που κατέγραφαν την ημερομηνία και τον τόπο γέννησης, επιτρέποντας στους ερευνητές να εκτιμήσουν την έκθεση του ατόμου στη θερμότητα στη μήτρα.

Πάνω από το 60% των μελετών διεξήχθησαν σε χώρες υψηλού εισοδήματος στον βορρά, οι οποίες συχνά έχουν ψυχρότερα κλίματα. Αυτή η έρευνα βασίστηκε στην παρατήρηση φυσικών διαφορών στην έκθεση στη θερμότητα, παρά σε ελεγχόμενες δοκιμές. Βρήκαμε ότι η πλειονότητα των μελετών συσχετίζει τις βλαβερές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις με την αυξημένη έκθεση στη θερμότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Συγκεκριμένα, βρήκαμε συσχετίσεις με χειρότερες μαθησιακές επιδόσεις και χαμηλότερο εισόδημα στη μετέπειτα ζωή. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, το ετήσιο εισόδημα στην ηλικία των 30 ετών μειώθηκε κατά 56 δολάρια ΗΠΑ (ισοδύναμο 2008) για κάθε επιπλέον ημέρα με θερμοκρασίες άνω των 32 βαθμών Κελσίου κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης της μητέρας.

Βρήκαμε επίσης επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία, όπως αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και υπέρτασης, καθώς και παιδικού άσθματος και πνευμονίας.

Ο κίνδυνος παιδικής πνευμονίας εκτιμήθηκε ότι αυξάνονταν κατά 85% για κάθε 1 βαθμό Κελσίου αύξηση της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Στην Αφρική, ο κίνδυνος υποσιτισμού στα παιδιά αυξήθηκε με την αυξανόμενη έκθεση στη θερμότητα κατά την εγκυμοσύνη. Στις ΗΠΑ, μια μελέτη βρήκε σχέση με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας.

Πολλές μελέτες έδειξαν επίσης σχέσεις με ψυχικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του αυξημένου κινδύνου διατροφικών διαταραχών και σχιζοφρένειας. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι ο μήνας που γεννιέται ένα μωρό συνδέεται με τον κίνδυνο ψυχικής ασθένειας. Η έρευνά μας δείχνει ότι η έκθεση στη θερμότητα θα μπορούσε να είναι ένας από τους λόγους πίσω από αυτό.

Αυτά τα αποτελέσματα φαίνεται να καταλήγουν σε μια συσχέτιση με χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, όπου οι άνθρωποι που είχαν εκτεθεί σε αυξημένη θερμότητα ενώ ήταν στη μήτρα διαπιστώθηκε ότι πέθαιναν νεότεροι.

Βρήκαμε επίσης ότι τα αποτελέσματα φάνηκαν χειρότερα για τα θηλυκά έμβρυα σε μελέτες που διερευνούσαν ευπάθειες υποομάδων.

Πολλαπλές διαδρομές

Η κατανόηση του πώς και γιατί αυτά τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να παρατηρηθούν σε εντελώς διαφορετικά συστήματα σώματος ήταν ένα σημαντικό μέρος της έρευνάς μας. Βασιστήκαμε στην ομάδα των ειδικών μας στην ανθρώπινη ανάπτυξη, στην έρευνα που διεξάγεται για τις άμεσες επιπτώσεις της θερμότητας στις έγκυες γυναίκες και σε μελέτες σε ζώα.

Προτείνουμε ότι οι επιπτώσεις της θερμότητας στην εγκυμοσύνη στο αγέννητο μωρό πιθανότατα συμβαίνουν μέσω πολλαπλών οδών, όπως:

  • επιδείνωση της υγείας της μητέρας μέσω ασθενειών όπως η προεκλαμψία και ο διαβήτης επηρεάζουν άμεσα την ανάπτυξη του μωρού, ιδιαίτερα το νευρικό σύστημα (η ζέστη μπορεί να προκαλέσει γενετικές ανωμαλίες)
  • αυξάνοντας τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και άλλων προβλημάτων κατά τη στιγμή του τοκετού
  • αλλάζοντας άμεσα το DNA του αγέννητου μωρού. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί μέσω αλλαγών στην επιγενετική υπογραφή, έναν εξελικτικό μηχανισμό που μας επιτρέπει να προσαρμοστούμε γρήγορα στο περιβάλλον μας ενεργοποιώντας και απενεργοποιώντας τα γονίδια.

Μια μελέτη σημείωσε ακόμη και βράχυνση των τελομερών του αγέννητου μωρού, το βιολογικό ρολόι στο DNA μας που συνδέεται με την περιορισμένη διάρκεια ζωής μας.

Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να διεξαχθεί περισσότερη έρευνα σε αυτόν τον τομέα και να διερευνηθεί πώς και γιατί εμφανίζονται αυτές οι επιπτώσεις.

Πρόσκληση σε δράση

Αν και η έρευνα είναι περιορισμένη, τα ευρήματά μας είναι ανησυχητικά και υποστηρίζουν την άμεση ατομική, κοινοτική και παγκόσμια δράση για την προστασία των εγκύων και των αγέννητων μωρών τους από τη ζέστη.

Είναι καθήκον μας να μιλήσουμε για όσους δεν έχουν φωνή, που δεν έπαιξαν ρόλο στην πρόκληση αυτής της έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία και που είναι πιθανό να βιώσουν τις χειρότερες συνέπειες της αδράνειάς μας.

Δείτε επίσης