Μαζί με τις χαρές της κολύμβησης υπάρχουν και κάποιοι κίνδυνοι. Εκτός από τα κύματα και τα ρεύματα, το νερό κρύβει και βακτήρια. Και σε ορισμένα σημεία ακτών και ποταμών χύνονται ακατέργαστα λύματα που περιέχουν μια ποικιλία μικροβίων -τα νερά των ποταμών μπορεί να έχουν και φυτοφάρμακα.
Μερικά παραδείγματα είναι το Escherichia coli (το οποίο οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε καλύτερα ως κολοβακτηρίδιο), το οποίο μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις τόσο του γαστρεντερικού όσο και του ουροποιητικού. Μερικά από τα σοβαρά συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει περιλαμβάνουν σοβαρή διάρροια, κράμπες στο στομάχι, εμετό και πόνο κατά την ούρηση. Μπορεί επίσης να προκαλέσει μολύνσεις στο αυτί. Αυτός ο τύπος βακτηρίων είναι πιο διαδεδομένος και ορισμένες παραλίες.
Οι λοιμώξεις με Salmonella enterica, Shigella flexneri, Vibrio cholerae και Campylobacter jejuni –οι οποίες μπορούν επίσης να βρεθούν στα λύματα– μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα με το E coli.
Η νόσος του Weil (λεπτοσπείρωση) είναι μια άλλη βακτηριακή λοίμωξη που μπορεί να προέλθει από υπονόμους, ποτάμια, λίμνες και κανάλια που είναι μολυσμένα με ούρα αρουραίων. Οι περισσότεροι άνθρωποι που νοσούν από τη νόσο του Weil δεν θα έχουν συμπτώματα -ή θα εμφανίσουν μόνο ήπια συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη. Αλλά μερικοί αρρωσταίνουν σοβαρά, εμφανίζοντας πυρετό, πόνο στο σώμα, ναυτία, διάρροια και ίκτερο (κιτρίνισμα των ματιών και του δέρματος). Τα σκυλιά μπορούν επίσης να αρρωστήσουν από λεπτοσπείρωση πίνοντας ή κάνοντας μπάνιο σε μολυσμένα νερά.
Διάφοροι ιοί μπορούν επίσης να μεταδοθούν μέσω των λυμάτων. Ο νοροϊός και ο αστροϊός, για παράδειγμα, προκαλούν και οι δύο διάρροια και έμετο. Αυτά μπορούν να εξαπλωθούν και σε πισίνες.
Η ηπατίτιδα Α μπορεί να εξαπλωθεί και στα λύματα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απειλητική για τη ζωή ηπατική νόσο εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Ευτυχώς, οι πιθανότητες να κολλήσετε ηπατίτιδα Α με τηνκολύμβηση είναι αρκετά χαμηλές -εκτός αν καταναλώσετε πολύ μολυσμένο νερό.
Πολλά από τα μικρόβια στο νερό των λυμάτων μπορεί να είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, καθώς μπορεί να είχαν εκτεθεί σε αυτά τα φάρμακα στο παρελθόν -αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία τόσο ανθρώπων όσο και ζώων. Αυτό σημαίνει ότι οι λοιμώξεις που προκαλούνται από αυτά τα βακτήρια μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Τα λύματα περιέχουν επίσης συχνά υψηλά επίπεδα τοξικών βαρέων μετάλλων, όπως κάδμιο, μόλυβδο και υδράργυρο. Αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή δηλητηρίαση ή ακόμη και σε καρκίνο σε σπάνιες περιπτώσεις εάν καταποθούν σε υψηλά επίπεδα.
Τα φυτοφάρμακα μπορεί επίσης να υπάρχουν σε νερά των ποταμών, ειδικά όταν πλημμυρίζουν οι γεωργικές εκτάσεις. Τα συμπτώματα που συνδέονται με τη δηλητηρίαση από φυτοφάρμακα κυμαίνονται από άμεσες βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις (πονοκεφάλους, ζάλη, μυϊκές συσπάσεις, αδυναμία, μυρμηκίαση, ναυτία) έως πιο σοβαρές επιδράσεις μετά από μακρά έκθεση (περισσότερο από 24 ώρες) ή σε υψηλά επίπεδα έκθεσης -συμπεριλαμβανομένων γενετικών ανωμαλιών, μαθησιακές δυσκολίες, αλλαγές συμπεριφοράς, βλάβες οργάνων, όγκοι εγκεφάλου και άσθμα.
Ασφαλής κολύμβηση
Όταν κάποιος κολυμπά, το μολυσμένο νερό μπορεί να εισέλθει στο σώμα του. Οι λοιμώξεις μπορούν επίσης μερικές φορές να προκληθούν μέσω του δέρματος εάν κάποιος έχει πληγή. Η δόση του μολυσματικού παράγοντα (ο αριθμός των βακτηριακών κυττάρων ή των ιικών σωματιδίων) είναι ένας σημαντικός παράγοντας για το εάν ένα άτομο αρρωσταίνει από το κολύμπι ή όχι. Η δόση εξαρτάται τόσο από το «μικροβιακό φορτίο» των λυμάτων (μικροβιακά κύτταρα ανά ml) όσο και από την ποσότητα του νερού που καταπίνεται από τον κολυμβητή. Για παράδειγμα, η σαλμονέλα χρειάζεται περίπου 50.000 μικροοργανισμούς για να προκαλέσει ασθένεια, αλλά ο στρεπτόκοκκος χρειάζεται μόνο 200.
Διαφορετικά μικροβιακά στελέχη έχουν διαφορετική μολυσματική ικανότητα, επομένως δεν είναι πάντα εύκολο να προβλεφθεί η σοβαρότητα μιας υδατογενούς ασθένειας. Ορισμένα στελέχη του E coli, είναι πιο μολυσματικά από άλλα με μόνο δέκα έως 100 κύτταρα να χρειάζονται για να προκληθεί μόλυνση.
Αν και το κολύμπι μπορεί να συνοδεύεται από κινδύνους, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να προστατεύσετε τον εαυτό σας και να αποφύγετε την ασθένεια. Κολυμπήστε μόνο σε περιοχές που έχουν επίσημα χαρακτηριστεί ως καθαρές. Υπάρχουν διαδικτυακά εργαλεία που μπορείτε να ελέγξετε για να το μάθετε.
