Τα τελευταία 10 χρόνια ήταν τα πιο καυτά που έχουν καταγραφεί. Kαι καθώς ζούμε άλλο ένα καυτό καλοκαίρι, πρέπει να λάβουμε μέτρα ετοιμότητας για την υπερβολική ζέστη. Οποιαδήποτε ξαφνική και ακραία αλλαγή της θερμοκρασίας μπορεί να είναι επικίνδυνη.
Η πιθανότητα θερμικής εξάντλησης και θερμοπληξίας είναι γνωστοί κίνδυνοι της υπερβολικής ζέστης τόσο για μας όσο και για τα κατοικίδιά μας. Ωστόσο, η σωματική υγεία δεν είναι ο μόνος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Η ψυχική υγεία επίσης είναι ένα άλλο θέμα. Κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα, οι εισαγωγές στα νοσοκομεία για λόγους ψυχικής υγείας αυξάνονται.
Πολλοί άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται να κοιμηθούν κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες ή μπορεί να έχουν μια τάση εκνευρισμού και επιθετικότητας όταν είναι θερμικά άβολα. Αλλά για όσους ζουν με ψυχικές ασθένειες, ο κίνδυνος της υπερβολικής ζέστης είναι μεγαλύτερος από τις ιδιοσυγκρασιακές αντιδράσεις. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ περιβάλλοντος και υγείας εντοπίζονται όλο και περισσότερο από τους ερευνητές, καθώς οι ανησυχίες για τη δημόσια υγεία, και οι θάνατοι από τη ζέστη το καλοκαιρι γίνονται πρωτοσέλιδα. Η ζέστη επιδεινώνει τις υπάρχουσες ψυχικές ασθένειες, αυξάνοντας τις πιθανότητες νοσηλείας ή ακόμη και θανάτου.
Η σχιζοφρένεια είναι μια ψυχική ασθένεια που διαταράσσει τη μετάδοση πληροφοριών στον εγκέφαλο. Το τμήμα του εγκεφάλου που επηρεάζεται περισσότερο φιλοξενεί επίσης τις θερμορρυθμιστικές μας λειτουργίες. Είναι το τμήμα που μας λέει ότι είμαστε πολύ ζεστοί και αρχίζουμε να ιδρώνουμε ή ότι είμαστε πολύ κρύοι και πρέπει να τρέμουμε για να παραμείνουμε ζεστοί.
Όσοι πάσχουν από σχιζοφρένεια δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στην υπερβολική ζέστη όπως ανταποκρίνεται ο γενικός πληθυσμός. Το σώμα τους δεν τους λέει να παίρνουν προφυλάξεις. Επιπλέον, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της σχιζοφρένειας αυξάνουν τη θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη λήψη του φαρμάκου, τα άτομα με σχιζοφρένεια είναι πιο κοντά στα όρια για θερμικό στρες και εγκεφαλικό από το γενικό πληθυσμό.
Σε μια μελέτη για νοσηλείες σε άτομα με σχιζοφρένεια στο Phoenix (όπου οι χαμηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της νύχτας το καλοκαίρι είναι, κατά μέσο όρο, στους 30 C) μεταξύ 2006 και 2014, η ελάχιστη θερμοκρασία αέρα (η χαμηλή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας) είχε σημαντική σχέση με τον αριθμό των νοσηλειών εκείνη την ημέρα και την επόμενη μέρα. Περίπου το 3% όλων των νοσηλειών με σχιζοφρένεια κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου μπορεί να αποδοθεί στη χαμηλή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ο κίνδυνος είναι υψηλότερος σε εξαιρετικά κρύες (χαμηλότερες από 3 C) όσο και σε εξαιρετικά ζεστές συνθήκες (πάνω από 30 C). Αυτές οι νοσηλείες στοίχισαν στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης του Phoenix πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (το 2024).
Η σχιζοφρένεια δεν είναι η πιο κοινή ψυχική ασθένεια. Ωστόσο, μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για το πώς τα περιβαλλοντικά ζητήματα μπορούν να επηρεάσουν την ψυχική ασθένεια. Πολλοί νέοι βιώνουν σοβαρή κατάθλιψη.
Λόγω των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών, είναι πιθανό οι καύσωνες να συνεχίσουν να αυξάνονται σε συχνότητα, διάρκεια και σοβαρότητα. Τι μπορεί να γίνει για να αποτραπούν αυτού του είδους οι νοσηλείες και οι θάνατοι;
Ένα κοινό πρώτο βήμα είναι η εξασφάλιση πρόσβασης στον κλιματισμό. Οι συνθήκες θέρμανσης του πλανήτη σημαίνουν ότι μέρη που δεν χρειάζονταν κλιματισμό πριν μπορούν τώρα να ζεσταθούν καταπιεστικά χωρίς την κατάλληλη ψύξη. Ωστόσο, ο κλιματισμός εξαρτάται από το ηλεκτρικό δίκτυο και συνεχίζει να παράγει σπατάλη θερμότητας και εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Υπάρχει καλύτερος τρόπος: ο σχεδιασμός πράσινων πόλεων. Υπάρχουν πολλά γνωστά οφέλη για το πράσινο των πόλεων. Μείωση της αστικής θερμότητας, βελτίωση της ποιότητας του αέρα και σε ορισμένες περιπτώσεις αύξηση της αξίας των ακινήτων (με θετικά και αρνητικά αποτελέσματα). Ο αστικός χώρος πρασίνου έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τη διάθεση, την αυτοεκτίμηση και επιταχύνει την ανάρρωση από ασθένειες.
Η ακραία ζέστη θα συνεχίσει να επηρεάζει. Ωστόσο, οι αρνητικές επιπτώσεις στους πιο ευάλωτους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ζουν με ψυχικές ασθένειες, μπορούν, εν μέρει, να μειωθούν με μέτρα που ωφελούν όλους μας.
