Η τιρζεπατίδη μειώνει το σωματικό βάρος ανεξάρτητα από τη διάρκεια της παχυσαρκίας

Έρευνα που παρουσιάστηκε στο φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (Βενετία, Ιταλία, 12-15 Μαΐου) δείχνει ότι το φάρμακο για την παχυσαρκία που ονομάζεται τιρζεπατίδη μειώνει το σωματικό βάρος και την περίμετρο της μέσης ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα που το άτομο ζει με υπέρβαρο ή παχυσαρκία. Η μελέτη έγινε από την Δρ. Giovanna Muscogiuri στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης, και τους συνεργάτες της.

Η τιρζεπατίδη (Mounjaro) εγκρίθηκε από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 το 2022. Τον Νοέμβριο του 2023, ο FDA ενέκρινε την τιρζεπατίδη (Zepbound) για τη χρόνια διαχείριση του βάρους σε ενήλικες με ΔΜΣ ≥ 30 kg/m2 ή ΔΜΣ ≥ 27 kg/m2 με τουλάχιστον μία συννοσηρότητα που σχετίζεται με το υπερβολικό βάρος. Επίσης, τον Νοέμβριο του 2023, η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση του EMA εξέδωσε θετική γνώμη σχετικά με την επέκταση του Mounjaro ώστε να συμπεριλάβει τη διαχείριση βάρους σε ενήλικες με ΔΜΣ ≥ 30 kg/m2 ή ΔΜΣ ≥ 27 kg/m2 και τουλάχιστον μια σχετική νοσηρή κατάσταση που συνδέεται με το βάρος.

Οι δοκιμές φάσης 3 SURMOUNT αξιολόγησαν την τιρζεπατίδη έναντι ενός εικονικού φαρμάκου σε άτομα με παχυσαρκία ή υπέρβαρα με τουλάχιστον μια συννοσηρότητα που σχετίζεται με το βάρος. Αξιολογήθηκαν διάφορες κατηγορίες ατόμων. Άτομα χωρίς διαβήτη τύπου 2 (SURMOUNT-1, 72 εβδομάδες), άτομα με διαβήτη τύπου 2 (SURMOUNT-2, 72) και άτομα χωρίς διαβήτη τύπου 2 ύστερα από εντατική παρέμβαση στον τρόπο ζωής 12 εβδομάδων (SURMOUNT-3, 72 εβδομάδες) και επίσης μετά από 36 εβδομάδες ανοιχτής εισαγωγής τιρζεπατίδης (SURMOUNT-4, 52 εβδομάδες).

Οι συμμετέχοντες που τυχαιοποιήθηκαν στην τιρζεπατίδη πέτυχαν μεγαλύτερες μειώσεις βάρους σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο στο τελικό σημείο της μελέτης, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της νόσου.

Γενικά, περισσότεροι συμμετέχοντες που έλαβαν θεραπεία με τιρζεπατίδη πέτυχαν τους στόχους μείωσης βάρους κατά 5%, 10%, 15%, 20% και 25% σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που έλαβαν εικονικό φάρμακο, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της νόσου. Το φάρμακο μείωσε την περίμετρο της μέσης σε μεγαλύτερο βαθμό από το εικονικό φάρμακο για κάθε κατηγορία διάρκειας ασθένειας. Αυτές οι μειώσεις ήταν συνεπείς σε όλες τις υποομάδες διάρκειας της νόσου.

Για παράδειγμα, στη δοκιμή SURMOUNT-1, για ασθενείς στους οποίους δόθηκε δόση 10 mg τιρζεπατίδης, εκείνοι με διάρκεια νόσου κάτω των 10 ετών έχασαν το 21% του βάρους τους μετά από 72 εβδομάδες, σε σύγκριση με 20% απώλεια για εκείνους με νόσο διάρκειας 10-20 ετών και 23% με νόσο διάρκειας άνω των 20 ετών.

Στη δοκιμή SURMOUNT-2 (όλοι οι συμμετέχοντες είχαν διαβήτη τύπου 2), για ασθενείς που έλαβαν δόση 15 mg τιρζεπατίδης, εκείνοι με διάρκεια νόσου κάτω των 10 ετών έχασαν το 13% του σωματικού τους βάρους, σε σύγκριση με το 16% σε εκείνους με διάρκεια νόσου 10-20 χρόνια και απώλεια 17% για πάνω από 20 χρόνια. Οι μειώσεις της περιφέρειας της μέσης ακολούθησαν παρόμοιες τάσεις.

Τα φάρμακα για την παχυσαρκία όπως το Ozempic, το Wegovy και το Mounjaro έχουν φτάσει στο απόγειο της ποπ κουλτούρας. Αλλά μια σημαντική ιστορία για τη δημόσια υγεία αναπτύσσεται επίσης: εξαλείψτε την παχυσαρκία και δυνητικά εξαλείφετε τον διαβήτη, τις καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό και τον καρκίνο.

Έκθεση του  University of Southern California εκτιμά ότι η κάλυψη του Medicare για νέες θεραπείες παχυσαρκίας θα μπορούσε να δημιουργήσει 175 δισεκατομμύρια δολάρια σε αντισταθμίσεις κόστους μόνο τα πρώτα 10 χρόνια. Μια μελέτη της Goldman Sachs προβλέπει ότι η ευρεία χρήση των φαρμάκων στις ΗΠΑ θα μπορούσε να ενισχύσει το Ακαθάριστο εγχώριο ΅Προϊόν κατά 1%, καθώς οι χαμηλότερες επιπλοκές που σχετίζονται με την παχυσαρκία αυξάνουν την αποτελεσματικότητα στο χώρο εργασίας.

«Η παχυσαρκία είναι κορυφαίος παράγοντας κινδύνου για θνησιμότητα στις ΗΠΑ», είπε ο Darius Lakdawalla, διευθυντής έρευνας στο USC Schaeffer Center for Health Policy and Economics. «Η μοντελοποίησή μας δείχνει ότι οι νέες θεραπείες παράγουν σημαντικά οφέλη για το Medicare και τους δικαιούχους του. Η ανάπτυξη στρατηγικών για το ξεκλείδωμα αυτής της αξίας θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.

«Η βελτίωση της πρόσβασης σε φάρμακα για την παχυσαρκία θα μπορούσε επίσης να ενισχύσει την ισότητα στην υγεία, καθώς η παχυσαρκία επηρεάζει δυσανάλογα τις έγχρωμες κοινότητες με χαμηλότερο εισόδημα. Περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού Black Medicare έχει παχυσαρκία και τα τρία τέταρτα έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση».

Αυτά τα φάρμακα όχι μόνο ωφελούν τους ασθενείς όσον αφορά την ίδια την απώλεια βάρους, αλλά επίσης βελτιώνουν τη μεταβολική λειτουργία και τον διαβήτη», είπε ο Pinchas Cohen, κοσμήτορας της Γεροντολογικής Σχολής του USC Leonard Davis.

«Οι τυχαιοποιημένες δοκιμές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο έδειξαν ότι όχι μόνο βελτιώνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και ρίχνουν τα κιλά, αλλά και ότι μειώνουν τη συχνότητα καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων και σχετικών επιπλοκών της παχυσαρκίας και του διαβήτη. Βρισκόμαστε τώρα σε εντελώς νέα εποχή στη διαχείριση αυτών των παθήσεων».

«Τα νέα φάρμακα, όπως το Ozempic και το Wegovy, δείχνουν τεράστιες υποσχέσεις για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που ζουν με διαβήτη και παχυσαρκία να κάνουν σημαντικές βελτιώσεις στην υγεία τους. Αλλά αυτά τα φάρμακα είναι ακριβά και οι περισσότεροι άνθρωποι θα τα εγκαταλείψουν κάποια στιγμή. Επομένως, πρέπει επίσης να αυξήσουμε την επένδυσή μας σε λύσεις που διευκολύνουν τους ανθρώπους να ξεκινήσουν και να διατηρήσουν υγιεινές διατροφικές συνήθειες», είπε η Kayla de la Haye, διευθύντρια του Institute for Food System Equity στο USC Dornsife Center for Economic and Social Research. «Για τους ανθρώπους που ζουν σε περιβάλλοντα ανθυγιεινών τροφίμων -όπου τα ανθυγιεινά τρόφιμα είναι φθηνά, βολικά και προσβάσιμα ενώ οι υγιεινές επιλογές δεν είναι- το διατροφικό περιβάλλον είναι πραγματικά εναντίον τους. Χρειαζόμαστε ισχυρές επενδύσεις για να κάνουμε το περιβάλλον διατροφής μας πιο υγιεινό, ειδικά για τις κοινότητες των χαμηλών εισοδημάτων».

Η De la Haye δημοσίευσε πρόσφατα έρευνα στο Nature Communications που μελετά τον αντίκτυπο των περιβαλλόντων τροφίμων χαμηλής ποιότητας στη συνολική υγεία.

Δείτε επίσης