Στις Ηνωμένες Πολιτείες σχεδόν το 74% των ενηλίκων ηλικίας 20 ετών και άνω έχουν υπερβολικά κιλά και εξ αυτών το 42% έχει παχυσαρκία.
Όχι μόνο το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία είναι περίπλοκες και σοβαρές καταστάσεις, αλλά οι κλινικοί γιατροί και οι ερευνητές συνεχίζουν να μαθαίνουν πώς μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα της υγείας -από την υγεία της καρδιάς και του μυοσκελετικού συστήματος έως τον κίνδυνο για ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.
Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Surgery δείχνει ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών μετά από χειρουργική επέμβαση, όπως λοίμωξη, θρόμβοι αίματος και επιπλοκές στους νεφρά.
«Πρέπει να συνεχίσουμε να αναγνωρίζουμε ότι το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία μπορεί να έχουν ιατρικές επιπτώσεις που δεν περιορίζονται σε καρδιακές παθήσεις, διαβήτη και ηπατική ανεπάρκεια», είπε ο Robert Meguid, καθηγητής καρδιοθωρακικής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Μπορούν επίσης να κάνουν την ανάρρωση από τη χειρουργική επέμβαση πιο δύσκολη».
Χρησιμοποιώντας δεδομένα που αντλήθηκαν από το Εθνικό Πρόγραμμα Βελτίωσης Ποιότητας Χειρουργικής, ο Meguid και οι συνεργάτες του μελέτησαν ένα αρχικό σύνολο δεδομένων που αντιπροσώπευε πάνω από 5,5 εκατομμύρια ασθενείς, εκ των οποίων το 44,6% είχε παχυσαρκία. Επικεντρώθηκαν σε εννέα χειρουργικές ειδικότητες, συμπεριλαμβανομένων των γενικών, των θωρακικών και των αγγείων, συγκρίνοντας προεγχειρητικά χαρακτηριστικά και μετεγχειρητικά αποτελέσματα.
Βρήκαν ότι σε σύγκριση με ασθενείς κανονικού βάρους, αυτοί που ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι είχαν υψηλότερες πιθανότητες να αναπτύξουν λοίμωξη, νεφρική ανεπάρκεια και φλεβική θρομβοεμβολή (θρόμβους αίματος στις φλέβες) μετά από χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς της κατηγορίας ΙΙΙ της παχυσαρκίας, με Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) πάνω από 40 kg/m², είχαν επιπλέον αυξημένο κίνδυνο μη προγραμματισμένης επανεισδοχής στο νοσοκομείο.
Στη χειρουργική πρακτική του, ο Meguid παρατήρησε ότι ο υπερβολικός ενδοκοιλιακός λιπώδης ιστός μπορεί να επιμηκύνει τη διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων και να τις κάνει πιο περίπλοκες. Τα δεδομένα που ανέλυσαν ο ίδιος και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι οι χρόνοι χειρουργικής επέμβασης ήταν κατά μέσο όρο 6 λεπτά μεγαλύτεροι για ασθενείς με παχυσαρκία.
Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία μπορούν επίσης να αποτελέσουν παράγοντα που δυσκολεύει από για την άμεση ανάκαμψη των ασθενών ύστερα από χειρουργική επέμβαση. «Μπορεί να είναι πιο δύσκολο για τους ασθενείς αυτούς να σηκώνονται και να κινούνται μετά την επέμβαση», είπε ο Meguid. «Στην χειρουργική επέμβαση πνευμόνων ειδικότερα, το περπάτημα μετά την επέμβαση είναι ένα κρίσιμο μέρος της ανάρρωσης. Μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση του ασθενούς, να μειώσει τον κίνδυνο πνευμονίας, να βελτιώσει την άνεση και να μειώσει τον κίνδυνο σχηματισμού θρόμβων αίματος. Είναι τόσο σημαντικό οι ασθενείς να μπορούν να σηκώνονται και να περπατούν μετά την επέμβαση, αλλά μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν υπάρχει παχυσαρκία».
Επειδή το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία είναι πολύπλοκα θέματα και είναι εξαιρετικά προσωπικά και ευαίσθητα, μια πρόκληση για τους κλινικούς ιατρούς και τους ερευνητές είναι να ξεκινούν συνομιλίες με τρόπο που δεν είναι επικριτικός.
«Ως πάροχοι υγείας, μπορούμε γενικά να περιμένουμε να αναλύσουμε άβολα και ευαίσθητα θέματα», είπε ο Meguid. «Πρέπει να είμαστε απλοί όταν μιλάμε για το σώμα και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους ασθενείς μας. Με το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία να είναι τόσο διαδεδομένες στην κοινωνία μας, αυτό δεν είναι ένα ζήτημα που πρόκειται να λυθεί από έναν χειρουργό ή ένα ίδρυμα. Είναι ένα ζήτημα δημόσιας υγείας που πρέπει να αντιμετωπίσουμε σε κάθε επίπεδο -τοπικό και κρατικό».
