Όσον αφορά τα θέματα υγείας των ανδρών, ο καρκίνος του προστάτη βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα. Είναι ο δεύτερος πιο διαγνωσμένος καρκίνος στους άνδρες παγκοσμίως -ακολουθούμενος από τον καρκίνο του πνεύμονα.
Καθώς ο προστάτης είναι ένα αναπαραγωγικό όργανο με κύρια δουλειά να βοηθά στην παραγωγή σπερματικού υγρού-το υγρό που μεταφέρει τα σπερματοζωάρια κατά την εκσπερμάτιση- οι ερευνητές προβληματίστηκαν εδώ και καιρό την επίδραση των σεξουαλικών παραγόντων στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη ενός άνδρα. Ειδικότερα, η εκσπερμάτιση προστατεύει από τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη;
Είναι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή την ιδέα. Μια πρόσφατη ανασκόπηση που εξέτασε όλες τις σχετικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία 33 χρόνια έδειξε ότι επτά από τις 11 ανέφεραν κάποια ευεργετική επίδραση της συχνότητας εκσπερμάτωσης στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Αν και οι μηχανισμοί δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αυτές οι μελέτες ταιριάζουν με την ιδέα ότι η εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τον καρκίνο του προστάτη μειώνοντας τη συγκέντρωση τοξινών και κρυσταλλικών δομών που μπορούν να συσσωρευτούν στον προστάτη και ενδεχομένως να προκαλέσουν όγκους.
Ομοίως, η εκσπερμάτιση μπορεί να αλλάξει την ανοσολογική απόκριση εντός του προστάτη μειώνοντας τη φλεγμονή -έναν γνωστό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου- ή αυξάνοντας την άμυνα του ανοσοποιητικού έναντι των καρκινικών κυττάρων. Εναλλακτικά, με τη μείωση της ψυχολογικής έντασης, η εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τη δραστηριότητα του νευρικού συστήματος, που στη συνέχεια εμποδίζει ορισμένα κύτταρα του προστάτη να διαιρεθούν πολύ γρήγορα -αυτό αυξάνει την πιθανότητα να γίνουν καρκινικά.
Ιδιαιτερότητες
Παρά τους προτεινόμενους μηχανισμούς, στην έρευνα που υποδηλώνει ότι η εκσπερμάτιση είναι προστατευτική, φαίνεται ότι οι ιδιαιτερότητες είναι σημαντικές.
Η ηλικία παίζει τον ρόλο της. Μερικές φορές η συχνότητα της εκσπερμάτιση βρέθηκε προστατευτική μόνο για τις ηλικίες 20-29 ή 30-39 ετών και μερικές φορές μόνο 50 ετών και άνω ενώ στην αύξανε τον κίνδυνο στη νεότερη ζωή (20 ετών). Άλλες φορές, η εκσπερμάτιση στην εφηβεία (όταν ο προστάτης εξακολουθεί να αναπτύσσεται) είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη δεκαετίες αργότερα.
Πόσο συχνή όμως πρέπει να είναι η εκσπερμάτιση; Λοιπόν, πολύ συχνή σύμφωνα σε ορισμένες μελέτες. Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ διαπίστωσε ότι οι άνδρες που εκσπερμάτιζαν 21 ή περισσότερες φορές το μήνα είχαν 31% χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη σε σύγκριση με τους άνδρες που ανέφεραν 4-7 εκσπερματώσεις το μήνα στη διάρκεια της ζωής τους.
Παρόμοια ευρήματα προέρχονται από την Αυστραλία όπου ο καρκίνος του προστάτη είναι 36% λιγότερο πιθανό να διαγνωστεί πριν από την ηλικία των 70 ετών σε άνδρες που είχαν κατά μέσο όρο περίπου 5-7 εκσπερματώσεις την εβδομάδα, σε σύγκριση με άνδρες που εκσπερμάτιζαν λιγότερο από 2-3 φορές την εβδομάδα.
Άλλες έρευνες έχουν μια πολύ πιο μετριοπαθή άποψη με περισσότερες από 4 ανά μήνα να είναι η συχνότητα εκσπερμάτισης που δίνει προστατευτικά αποτελέσματα σε ορισμένες ηλικιακές ομάδες και ασθενείς.
Σταθερό συμπέρασμα δεν υπάρχει
Η εξαγωγή γενικών συμπερασμάτων από αυτήν την έρευνα είναι δύσκολη, ειδικά όταν οι μελέτες διαφέρουν τόσο πολύ στον τρόπο διεξαγωγής τους. Παράγοντες όπως οι ποικίλοι πληθυσμοί ανδρών που ερευνήθηκαν, ο αριθμός των ανδρών που περιλαμβάνονται στις αναλύσεις και οι διαφορές στον τρόπο μέτρησης της συχνότητας της εκσπερμάτωσης (είτε αυτό περιλαμβάνει σεξουαλική επαφή, αυνανισμό και απελευθέρωση χωρίς προτροπή συνήθως τη νύχτα) μπορούν όλα να θολώσουν την εικόνα.
Η μέτρηση της συχνότητας εκσπερμάτωσης βασίζεται στην αυτοαναφορά και συχνά πολλά χρόνια και δεκαετίες πριν. Επομένως, αυτή είναι μια εκτίμηση στην καλύτερη περίπτωση και μπορεί να είναι προκατειλημμένη από συμπεριφορές, τόσο προσωπικές όσο και κοινωνικές, απέναντι στη σεξουαλική δραστηριότητα και τον αυνανισμό.
Μπορεί επίσης να υπάρχει μεροληψία στην ανίχνευση όγκων του προστάτη με τους άντρες που έχουν υψηλή σεξουαλική δραστηριότητα να καθυστερούν ή να μην πηγαίνουν στο νοσοκομείο από το φόβο ότι η θεραπεία του καρκίνου μπορεί να σταματήσει τη σεξουαλική τους δραστηριότητα. Αυτοί οι άνδρες με υψηλή συχνότητα εκσπερμάτισης μπορεί επομένως να έχουν καρκίνο του προστάτη που δεν αναφέρεται στις μελέτες.
Είναι επίσης πιθανό η εκσπερμάτιση να μην προστατεύει στην πραγματικότητα από τον καρκίνο του προστάτη και η σύνδεση να οφείλονται σε άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, οι άνδρες που εκσπερματώνουν πιο συχνά μπορεί να έχουν πιο υγιεινό τρόπο ζωής που μειώνει τις πιθανότητές τους να διαγνωστούν με καρκίνο.
Η μειωμένη συχνότητα εκσπερμάτωσης σχετίζεται με αυξημένο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), μειωμένη σωματική δραστηριότητα και διαζύγιο -παράγοντες που σχετίζονται με κακή γενική υγεία που με τη σειρά τους μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη καρκίνου.
Η τεστοστερόνη μπορεί να είναι σημαντική
Η τεστοστερόνη, η κύρια ανδρική ορμόνη του φύλου, είναι επίσης κρίσιμο μέρος της εικόνας. Είναι γνωστό ότι αυξάνει την σεξουαλική ορμή, επομένως ένας άνδρας με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης μπορεί να μην έχει την ίδια επιθυμία για σεξουαλική δραστηριότητα που οδηγεί σε εκσπερμάτιση με έναν άνδρα που έχει υψηλότερα επίπεδα.
Σε αντίθεση με τις πρώτες απόψεις ότι τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στους άνδρες αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη, η τρέχουσα άποψη προτείνει ότι όχι μόνο δεν αυξάνει τον κίνδυνο, αλλά ότι στην πραγματικότητα είναι οι χαμηλές συγκεντρώσεις τεστοστερόνης που αυξάνουν τον κίνδυνο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες με υπάρχοντα καρκίνο του προστάτη, οι οποίοι έχουν χειρότερη έκβαση της νόσου όταν η τεστοστερόνη τους είναι χαμηλή. Έτσι, μπορεί να είναι η τεστοστερόνη που μειώνει τον κίνδυνο ενός άνδρα για καρκίνο του προστάτη -και ωθεί σε σεξουαλική δραστηριότητα.
Παρόλα αυτά, οι περισσότερες μελέτες δεν μετρούν τα επίπεδα τεστοστερόνης και στην καλύτερη περίπτωση την αναγνωρίζουν μόνο ως πιθανό παράγοντα επιρροής. Μια μελέτη που μέτρησε την ανδρική ορμόνη του φύλου διαπίστωσε ότι οι άνδρες που εκσπερμάτιζαν συχνά είχαν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης. Και ήταν αυτοί που είχαν μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Υπάρχουν οφέλη από τη σεξουαλική δραστηριότητα και την εκσπερμάτιση πέρα από τον προστάτη, συμπεριλαμβανομένων των θετικών επιδράσεων στην καρδιά, τον εγκέφαλο, το ανοσοποιητικό σύστημα, τον ύπνο και τη διάθεση. Έτσι, ενώ η σχέση μεταξύ συχνότητας εκσπερμάτωσης και καρκίνου του προστάτη δεν είναι πλήρως κατανοητή -και υπάρχει πραγματική ανάγκη για περισσότερη έρευνα- η συχνή (εντός λογικών ορίων) εκσπερμάτιση σίγουρα δεν βλάπτει, μάλλον κάνει καλό και επομένως θα πρέπει να αποτελεί μέρος του υγιεινού τρόπου ζωής ενός άνδρα.
