Διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης και δίαιτα αναστρέφουν τη βλάβη του ήπατος

Νέα μελέτη από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μιζούρι δείχνει ότι οι εντατικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος θεραπείας και βελτίωσης της ηπατικής νόσου.

Σε αυτή τη μελέτη 24 ασθενών με στεατοηπατίτιδα σχετιζόμενη με μεταβολική δυσλειτουργία (MASH), μια κοινή ηπατική νόσο που προκαλείται από υπερβολική συσσώρευση λίπους, μια ομάδα ακολούθησε περιορισμένη δίαιτα και διαλειμματικό πρόγραμμα άσκησης υψηλής έντασης για 10 μήνες. Οι συμμετέχοντες βελτίωσαν κατά πολύ την υγεία του ήπατος σε σχέση με την ομάδα ελέγχου των ασθενών που έλαβαν τυπική θεραπεία φροντίδας. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Journal of Hepatology.

Η διατροφή και η άσκηση είναι οι πρώτες γραμμές θεραπείας για την ηπατική νόσο. Ωστόσο, αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που εξετάζει τον αντίκτυπο της διατροφής και της άσκησης στην υγεία του ήπατος και επιβεβαιώνει την ανάκαμψη του οργάνου μέσω απεικονιστικών και διαγνωστικών βιοψιών. Αυτές οι τεχνικές επιτρέπουν μετρήσεις της φλεγμονής του ήπατος, της συσσώρευσης λίπους, της ανάπτυξης ίνωσης και άλλων δεικτών της υγείας του ήπατος.

«Άλλες μελέτες έχουν διερευνήσει τον αντίκτυπο είτε της δίαιτας είτε της άσκησης στο συκώτι, όχι και των δύο», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Elizabeth Parks, Καθηγήτρια Διατροφής και Φυσιολογίας Άσκησης. «Επιπλέον, παρόμοιες μελέτες ήταν απλώς παρατηρητικές, αλλά στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι έχουμε την τεχνολογία μεταβολικής απεικόνισης που μπορεί να δώσει σε βάθος δεδομένα για την ηπατική νόσο».

Επιπλέον, η συνεργατική φύση στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μιζούρι βοήθησε τους ερευνητές να συγκεντρώσουν περισσότερα δεδομένα σχετικά με τη συνολική υγεία των συμμετεχόντων. Οι διατροφολόγοι καθόρισαν την καλύτερη πρόσληψη τροφής για κάθε συμμετέχοντα και παρακολούθησαν την πρόσληψη θερμίδων και θρεπτικών συστατικών και οι παθολόγοι εξέτασαν τη βιοχημεία του αίματος με κάθε δείγμα.

Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία έχασαν από 6 έως 10 κιλά και είχαν αυξημένη μυϊκή μάζα, ενώ η ομάδα ελέγχου έχασε 0-4 κιλά. Η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, που θεωρείται δείκτης καρδιαγγειακής υγείας και ικανότητας άσκησης, ήταν πολύ υψηλότερη κατά μέσο όρο για την ομάδα θεραπείας σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Η ευαισθησία στην ινσουλίνη, η οποία μετρά πόσο αποτελεσματικά τα κύτταρα μετατρέπουν τη γλυκόζη σε ενέργεια, αυξήθηκε επίσης για τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία.

Η παχυσαρκία είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη MASH και άλλες καταστάσεις όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης τύπου 2 μπορούν να συμβάλουν. Οι παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία αυτών των καταστάσεων και την αναστροφή της ηπατικής βλάβης. Μπορεί ακόμη και να προστατεύει από μελλοντική ανάπτυξη του MASH.

«Η παχυσαρκία και ο διαβήτης αυξάνονται και είναι οι δύο κύριοι παράγοντες κινδύνου για λιπώδη ηπατική νόσο», δήλωσε η Parks. «Γνωρίζουμε ότι η δίαιτα και η άσκηση μπορούν να ανακουφίσουν αυτές τις καταστάσεις υγείας. Η ηπατική νόσος αυξάνεται πολύ γρήγορα. Μπορέσαμε να δείξουμε στην έρευνά μας πώς η διατροφή και η άσκηση πρέπει να αποτελούν τη βάση της θεραπείας για την ασθένεια».

Αν και απαιτείται περισσότερη έρευνα για την επικύρωση και τη διερεύνηση αυτών των ευρημάτων, η ανακάλυψη ελπίδες. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η ηπατική νόσος δεν χρειάζεται να είναι μια χρόνια, προοδευτική πάθηση», είπε η Parks.

Περισσότερες πληροφορίες: Justine M. Mucinski et al, Histological improvements following energy restriction and exercise: The role of insulin resistance in resolution of MASH, Journal of Hepatology (2024). DOI: 10.1016/j.jhep.2024.06.017.

Δείτε επίσης