Μια έντονη προπόνηση κάνει περισσότερα για να καταστέλλει τα επίπεδα πείνας σε υγιείς ενήλικες από ό,τι η μέτρια άσκηση, και οι γυναίκες μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες σε αυτή την απόκριση, σύμφωνα με μια μικρή μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the Endocrine Society.
Η μελέτη εξέτασε τις επιπτώσεις της έντασης της άσκησης στα επίπεδα γκρελίνης και την όρεξη μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η γκρελίνη είναι γνωστή ως η «ορμόνη της πείνας» και σχετίζεται με την αντίληψη ης πείνας.
«Διαπιστώσαμε ότι η άσκηση υψηλής έντασης καταστέλλει τα επίπεδα γκρελίνης περισσότερο από την άσκηση μέτριας έντασης», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Kara Anderson, του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια. «Επιπλέον, διαπίστωσε ότι τα άτομα ένιωθαν «λιγότερο πεινασμένα» μετά από άσκηση υψηλής έντασης σε σύγκριση με άσκηση μέτριας έντασης».
Η γκρελίνη κυκλοφορεί σε ακυλιωμένες (AG) και αποακυλιωμένες (DAG) μορφές, οι οποίες είναι γνωστό ότι επηρεάζουν την όρεξη. Τα δεδομένα σχετικά με τον αντίκτυπο της έντασης της άσκησης στα επίπεδα AG και DAG, και τις επιπτώσεις τους στην όρεξη, είναι λίγα και περιορίζονται κυρίως στους άνδρες, σημείωσε η μελέτη.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το έλλειμμα γνώσεων, η μελέτη εξέτασε οκτώ άνδρες και έξι γυναίκες. Οι συμμετέχοντες νήστευαν όλη τη νύχτα και στη συνέχεια ολοκλήρωσαν ασκήσεις διαφόρων επιπέδων έντασης, που καθορίστηκαν από μετρήσεις γαλακτικού αίματος, ακολουθούμενες από μετρήσεις της όρεξης που αναφέρθηκαν μόνοι τους.
Οι γυναίκες είχαν υψηλότερα επίπεδα ολικής γκρελίνης κατά την έναρξη σε σύγκριση με τους άνδρες, σημείωσε η μελέτη. Αλλά μόνο οι γυναίκες εμφάνισαν «σημαντικά μειωμένη AG» μετά την έντονη άσκηση, σύμφωνα με τα ευρήματα. «Διαπιστώσαμε ότι η μέτρια ένταση είτε δεν άλλαξε τα επίπεδα γκρελίνης είτε οδήγησε σε καθαρή αύξηση», σημείωσε η μελέτη. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η άσκηση πάνω από το όριο του γαλακτικού οξέος «μπορεί να είναι απαραίτητη για να προκαλέσει καταστολή της γκρελίνης».
Οι ερευνητές αναγνώρισαν επίσης ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να προσδιοριστεί ο βαθμός στον οποίο διαφέρουν τα αποτελέσματα της άσκησης ανά φύλο.
Η γκρελίνη έχει αποδειχθεί ότι έχει ευρέως φάσματος βιολογικές επιδράσεις σε τομείς όπως η ενεργειακή ισορροπία, η όρεξη, η ομοιόσταση της γλυκόζης, η ανοσοποιητική λειτουργία, ο ύπνος και η μνήμη.
Η άσκηση θα πρέπει να θεωρείται ως «φάρμακο», όπου η «δόση» πρέπει να προσαρμόζεται με βάση τους προσωπικούς στόχους ενός ατόμου», είπε η Άντερσον. «Η έρευνά μας δείχνει ότι η άσκηση υψηλής έντασης μπορεί να είναι σημαντική για την καταστολή της όρεξης, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη ως μέρος ενός προγράμματος απώλειας βάρους».
Περισσότερες πληροφορίες: Kara C Anderson et al, The Impact of Exercise Intensity and Sex on Endogenous Ghrelin Levels and Appetite in Healthy Humans, Journal of the Endocrine Society (2024). DOI: 10.1210/jendso/bvae165.