Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να προβλέψει το χρονοδιάγραμμα των τακτικών γευμάτων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Surrey.
Στην πρώτη μελέτη του είδους της, ερευνητές από το Surrey, με επικεφαλής τον καθηγητή Jonathan Johnston, διερεύνησαν εάν το ανθρώπινο κιρκαδικό σύστημα προβλέπει τα μεγάλα γεύματα. Οι κιρκάδιοι ρυθμοί είναι φυσιολογικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των μεταβολικών, που ακολουθούν έναν 24ωρο κύκλο και συνήθως συγχρονίζονται με περιβαλλοντικά σήματα, όπως κύκλους φωτός και σκότους.
Προηγούμενες μελέτες σε αυτόν τον τομέα επικεντρώθηκαν σε ζώα και μέχρι τώρα δεν έχει καθοριστεί εάν η ανθρώπινη φυσιολογία μπορεί να προβλέψει τις ώρες γευμάτων και τη διαθεσιμότητα τροφής.
Ο Jonathan Johnston, καθηγητής Χρονοβιολογίας και Ολοκληρωτικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Surrey είπε: «Συχνά πεινάμε την ίδια ώρα κάθε μέρα, αλλά ο βαθμός στον οποίο η βιολογία μας μπορεί να προβλέψει τις ώρες των γευμάτων είναι άγνωστος. Είναι πιθανό ότι οι μεταβολικοί ρυθμοί ευθυγραμμίζονται με τα πρότυπα γευμάτων και ότι η κανονικότητα των γευμάτων θα εξασφαλίσει ότι τρώμε τη στιγμή που τα σώμα μας είναι καλύτερα προσαρμοσμένο».
Για να μάθουν περισσότερα οι ερευνητές, 24 άνδρες πήραν μέρος σε μια εργαστηριακή μελέτη οκτώ ημερών με αυστηρά προγράμματα ύπνου-αφύπνισης, έκθεση σε κύκλους φωτός-σκότους και πρόσληψη τροφής. Για έξι ημέρες, 12 συμμετέχοντες κατανάλωναν μικρά γεύματα κάθε μια ώρα καθ’ όλη την περίοδο, με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες να καταναλώνουν δύο μεγάλα καθημερινά γεύματα (7,5 και 14,5 ώρες μετά το ξύπνημα). Η συνολική πρόσληψη των θερμίδων και στις δύο ομάδες ήταν η ίδια. Μετά από έξι ημέρες, όλοι οι συμμετέχοντες τέθηκαν στο ίδιο πρόγραμμα σίτισης για 37 ώρες και λάμβαναν μικρά γεύματα κάθε ώρα.
Η γλυκόζη μετρούνταν κάθε 15 λεπτά κατά τη διάρκεια της μελέτης και τα επίπεδα πείνας μετρήθηκαν ωριαία κατά τις ώρες αφύπνισης τη δεύτερη τέταρτη και έκτη ημέρα στο πρώτο στάδιο της μελέτης και στη συνέχεια ανά ώρα για τις τελευταίες 37 ώρες.
Αναλύοντας τα αποτελέσματα των πρώτων έξι ημερών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συγκέντρωση γλυκόζης των συμμετεχόντων στην ομάδα των μικρών γευμάτων αυξήθηκε κατά το ξύπνημα και παρέμεινε αυξημένη κατά τη διάρκεια της ημέρας μέχρι να μειωθεί μετά το τελευταίο τους γεύμα. Στην ομάδα των μεγάλων γευμάτων, υπήρξε παρόμοια αύξηση στη συγκέντρωση γλυκόζης κατά το ξύπνημα, ωστόσο υπήρξε μια σταδιακή μείωση που οδήγησε στο πρώτο γεύμα.
Τις τελευταίες 37 ώρες, όταν και οι δύο ομάδες τρέφονταν με τα ίδια μικρά γεύματα κάθε ώρα, όλοι οι συμμετέχοντες εμφάνισαν μια αρχική αύξηση της συγκέντρωσης γλυκόζης κατά το ξύπνημα, ωστόσο, σε όσους είχαν λάβει προηγουμένως δύο μεγάλα γεύματα, τα επίπεδα γλυκόζης άρχισαν να μειώνονται πριν από το αναμενόμενο μεγάλο γεύμα (το οποίο δεν έλαβαν), ενώ για τους συμμετέχοντες που κατανάλωναν πάντα μικρά γεύματα ανά ώρα, τα επίπεδα γλυκόζης συνέχισαν να αυξάνονται όπως φάνηκε προηγουμένως. Επιπλέον, στην ομάδα μεγάλων γευμάτων, υπήρξε μια αύξηση της πείνας πριν από τις προβλεπόμενες ώρες γευμάτων, η οποία μειώθηκε απότομα μετά το πέρας της αναμενόμενης ώρας γευμάτων.
Οι ερευνητές έγραψαν: «Από όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που διερευνά την πιθανότητα οι άνθρωποι να αναμένουν μεγάλα γεύματα, μετά από μια περίοδο περιορισμένης διαθεσιμότητας τροφίμων. Δεν υπήρχε διαφορά στο μέσο όρο ημερήσια συγκέντρωση γλυκόζης μεταξύ των δύο ομάδων κάτι που δείχνει ότι, σε αυτούς τους υγιείς νέους άνδρες, η διατροφική παρέμβαση δεν διαταράσσει τη συνολική ομοιόσταση της γλυκόζης. Παρόλα αυτά, η δυναμική της συγκέντρωσης γλυκόζης διέφερε πολύ μεταξύ των ομάδων».
Η γλυκόζη στην ομάδα των μεγάλων γευμάτων (κόκκινο) και στην ομάδα των 14 μικρών γευμάτων.
Ο Johnston ανέφερε: «Αυτό που βρήκαμε είναι ότι το ανθρώπινο σώμα είναι ρυθμικά προγραμματισμένο να προβλέπει τις ώρες των γευμάτων, ιδιαίτερα όταν το φαγητό δεν είναι εύκολα προσβάσιμο. Αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει μια φυσιολογική ώθηση σε μερικούς ανθρώπους να τρώνε συγκεκριμένες ώρες, καθώς το σώμα τους έχει εκπαιδευτεί να περιμένει φαγητό λόγω της συνήθειας».
Περισσότερες πληροφορίες: Human glucose rhythms and subjective hunger anticipate meal timing. Current Biology, 2023; DOI: 10.1016/j.cub.2023.02.005.
