Σε γενικές γραμμές, τα αγγούρια έχουν «πολλά πράγματα στη στήλη των οφελών», λέει o Matthew Landry, επίκουρος καθηγητής υγείας του πληθυσμού και πρόληψης ασθενειών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, και λίγα αρνητικά. Αλλά μεταξύ αυτών των αρνητικών είναι το γεγονός ότι «δεν είναι υπερθρεπτικά».
Ένα αγγούρι έχει μερικά θρεπτικά συστατικά. Ένα είναι η βιταμίνη Κ, «η οποία είναι σημαντική στο σώμα μας για την πήξη του αίματος», είπε.
Ένα ολόκληρο αγγούρι με τη φλούδα, μπορεί να παρέχει το 40% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας βιταμίνης Κ ενός ενήλικα άνδρα ή το 55% των ημερήσιων αναγκών μιας ενήλικης γυναίκας, σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Αλλά αυτό είναι από ολόκληρο το αγγούρι. Μια πιο παραδοσιακή μερίδα μισού φλιτζανιού θα είχε περίπου το ένα έκτο της ποσότητα.
Τα αγγούρια έχουν επίσης λίγο βιταμίνες C και A, είπε ο Landry. «Αλλά και πάλι, θα έλεγα ότι οι ποσότητες είναι πολύ μικρές, και αυτό ακόμη και αν φάτε ένα ολόκληρο αγγούρι».
Αρκετές ιατρικές πηγές στο διαδίκτυο τονίζουν τα επίπεδα καλίου των αγγουριών ως χρήσιμα για τον έλεγχο της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Αλλά ο Landry λέει ότι τα επίπεδα καλίου είναι μικρά: Ένα ολόκληρο αγγούρι θα είχε μόνο το 13% των καθημερινών αναγκών ενός άνδρα ή το 17% των ημερήσιων αναγκών μιας γυναίκας. Τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά είναι καλύτερες πηγές καλίου.
Τα αγγούρια έχουν λίγες φυτικές ίνες -1,5 γραμμάριa αν τα τρώτε ολόκληρα- αλλά η έλλειψη όγκου σημαίνει ότι δεν είναι καλά στο να σας κάνουν να αισθάνεστε χορτάτοι. Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων συνιστά τα παιδιά ηλικίας 4 ετών και άνω και οι ενήλικες να λαμβάνουν 28 γραμμάρια φυτικών ινών καθημερινά. Αλλά η διατροφική ελκυστικότητα των αγγουριών, είπε ο Landry, σχετίζεται τόσο με αυτά που δεν έχουν όσο και με αυτά που έχουν.
Είναι τουλάχιστον 95% νερό, είπε. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ενυδάτωση, αλλά σημαίνει επίσης ότι τα αγγούρια είναι ένα λαχανικό χαμηλών θερμίδων. «Θα μπορούσατε να φάτε φλιτζάνια από αυτά, και μετά βίας να φτάσετε τις 100 θερμίδες».
Βοτανικά μιλώντας, τα αγγούρια είναι φρούτα. Αλλά μαγειρικά, ταξινομούνται ως λαχανικά. Και όπως πολλά λαχανικά, έχουν επίσης χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, καθιστώντας τα μια καλή επιλογή σνακ για κάποιον με διαβήτη τύπου 2, είπε ο Landry.
Η υψηλή περιεκτικότητά τους σε νερό τα κάνει εδώ και καιρό να συνδέονται με την δροσιά. Στενοί συγγενείς τόσο του σκουός όσο και του πεπονιού, πιστεύεται ότι τα αγγούρια προέρχονται από τα Ιμαλάια και καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά τουλάχιστον πριν από 2.500 χρόνια. Τα αγγούρια χρησιμοποιούνταν για ιατρική χρήση στην αρχαία Κίνα, την Ινδία, τη Ρώμη και την Αίγυπτο. Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν ένα από τα τρόφιμα που λαχταρούσαν οι αρχαίοι Ισραηλίτες κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής τους.
Μερικοί άνθρωποι ξεφλουδίζουν τα αγγούρια επειδή δεν τους αρέσει η γεύση ή η υφή. Αυτό μειώνει τις λίγες φυτικές ίνες που παρέχουν
Και ενώ η ήπια γεύση τους σημαίνει ότι τα αγγούρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε κάθε είδους διασκεδαστικούς συνδυασμούς, “πρέπει να προσέχετε όλα τα άλλα πράγματα που ανακατεύετε μαζί τους”, είπε ο Landry. Τα ντρέσινγκ για σαλάτες, η μαγιονέζα και οι σάλτσες μπορεί να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή αλάτι και μπορούν να προσθέσουν ανθυγιεινές θερμίδες και λίπος.
Καμία συζήτηση για το αγγούρι δεν θα ήταν πλήρης χωρίς αναφορά στα τουρσιά. Ο Landry αναγνωρίζει ότι είναι προκατειλημμένος: «Λατρεύω τα τουρσιά και τα τρώω αρκετά τακτικά». Αλλά να είστε προσεκτικοί γιατί το τουρσί μπορεί να προσθέσει πολύ νάτριο. Ένα μεγάλο τουρσί μπορεί να έχει περισσότερα από 1 γραμμάριο. Οι ομοσπονδιακές διατροφικές οδηγίες συνιστούν στους περισσότερους ενήλικες να μην τρώνε περισσότερο από 2,3 γραμμάρια νατρίου την ημέρα. Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία προτείνει ως ιδανικό ημερήσιο όριο για τους περισσότερους ενήλικες τα 1.500 mg.
