Η ανησυχία της αύξησης του σωματικού βάρους είναι μια κοινή δικαιολογία για τους καπνιστές για να μην το κόψουν. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Addiction διαπίστωσε ότι τόσο η έναρξη του καπνίσματος όσο και το κάπνισμα σε όλη τη ζωή μπορεί να αυξήσει το κοιλιακό λίπος, ειδικά το σπλαχνικό λίπος -αυτό το ανθυγιεινό λίπος είναι βαθιά στην κοιλιά που συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, εγκεφαλικού επεισοδίου και άνοιας.
Οι καπνιστές τείνουν να έχουν χαμηλότερο σωματικό βάρος από τους μη καπνιστές, αλλά έχουν επίσης περισσότερο κοιλιακό λίπος, συμπεριλαμβανομένου του κοιλιακού σπλαχνικού λίπους.
Το σπλαχνικό λίπος είναι δύσκολο να το δει κανείς. Μπορείτε να έχετε επίπεδη κοιλιά και να εξακολουθείτε να έχετε ανθυγιεινές ποσότητες από αυτό, αυξάνοντας τον κίνδυνο σοβαρής ασθένειας. Η νέα μελέτη προσφέρει υποστηρικτικά στοιχεία ότι το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει αύξηση αυτού του τύπου λίπους.
Ερευνητές από το Κέντρο Βασικής Μεταβολικής Έρευνας NNF του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης χρησιμοποίησαν μια μορφή στατιστικής ανάλυσης που ονομάζεται Μεντελική τυχαιοποίηση (MR) για να προσδιορίσουν εάν το κάπνισμα προκαλεί αύξηση του κοιλιακού λίπους.
Η μαγνητική τομογραφία συνδυάζει τα αποτελέσματα από διαφορετικές γενετικές μελέτες για να αναζητήσει αιτιώδεις σχέσεις μεταξύ της έκθεσης (σε αυτή την περίπτωση του καπνίσματος) και της έκβασης (αυξημένο κοιλιακό λίπος).
Η μελέτη συνδύασε πολλαπλά γενετικά αποτελέσματα από δύο μελέτες ευρωπαϊκής καταγωγής σχετικά με την έκθεση στο κάπνισμα και τις μετρήσεις της κατανομής του σωματικού λίπους (π.χ. αναλογία μέσης-ισχίου και περιφέρειες μέσης και ισχίου).
Πρώτον, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προηγούμενες γενετικές μελέτες για να προσδιορίσουν ποια γονίδια συνδέονται με τις καπνιστικές συνήθειες και την κατανομή του σωματικού λίπους.
Δεύτερον, χρησιμοποίησαν αυτές τις γενετικές πληροφορίες για να καθορίσουν εάν τα άτομα με γονίδια που σχετίζονται με το κάπνισμα τείνουν να έχουν διαφορετική κατανομή σωματικού λίπους. Υπολόγισαν και άλλες επιρροές, όπως η κατανάλωση αλκοόλ ή το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, για να διασφαλίσουν ότι οι συνδέσεις που βρήκαν μεταξύ του καπνίσματος και της κατανομής του σωματικού λίπους οφείλονταν πραγματικά στο ίδιο το κάπνισμα και όχι σε άλλους παράγοντες.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Germán D. Carrasquilla εξηγεί: «Αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει αύξηση του κοιλιακού λίπους, όπως φαίνεται από τις μετρήσεις της αναλογίας μέσης-ισχίου. Σε μια περαιτέρω ανάλυση, επίσης διαπίστωσε ότι ο τύπος λίπους που αυξάνεται είναι πιο πιθανό να είναι το σπλαχνικό λίπος, παρά το λίπος κάτω από το δέρμα».
Προηγούμενες μελέτες ήταν επιρρεπείς σε σύγχυση, κάτι που συμβαίνει όταν μια ανεξάρτητη μεταβλητή επηρεάζει τα αποτελέσματα. Επειδή ο σχεδιασμός της μελέτης μας χρησιμοποιεί γενετικές παραλλαγές, κάνει καλύτερη δουλειά στη μείωση ή τον έλεγχο αυτών των μεταβλητών. Η επίδραση του καπνίσματος στο λίπος της κοιλιάς φαίνεται να συμβαίνει ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η χρήση αλκοόλ, η ΔΕΠΥ ή το πόσο ριψοκίνδυνος είναι κάποιος.
Από άποψη δημόσιας υγείας, αυτά τα ευρήματα ενισχύουν τη σημασία των προσπαθειών μεγάλης κλίμακας για την πρόληψη και τη μείωση του καπνίσματος στον γενικό πληθυσμό, καθώς αυτό μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του κοιλιακού σπλαχνικού λίπους και όλων των χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με αυτό. Η μείωση ενός μεγάλου κινδύνου για την υγεία στον πληθυσμό θα μειώσει, έμμεσα, έναν άλλο μεγάλο κίνδυνο για την υγεία -το σπλαχνικό λίπος.
Οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι το υπερβολικό κοιλιακό λίπος στους καπνιστές ήταν κυρίως σπλαχνικό λίπος μελετώντας το πώς οι παραλλαγές του DNA που συνδέονται με τις καπνιστικές συνήθειες και το λίπος στην κοιλιά σχετίζονται με τα λιπώδη διαμερίσματα σε διάφορα μέρη του σώματος. Το βασικό εύρημα είναι ότι αυτοί οι γενετικοί παράγοντες συνδέονται πιο στενά με τον αυξημένο σπλαχνικό λιπώδη ιστό -το βαθύ λίπος που τυλίγεται γύρω από τα κοιλιακά όργανα- παρά με το υποδόριο λίπος που αποθηκεύεται κάτω από το δέρμα.
Οι δύο υποκείμενες ευρωπαϊκές μελέτες καταγωγής ήταν μεγάλης κλίμακας. Η μελέτη για το κάπνισμα εξέτασε 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν αρχίσει να καπνίζουν και πάνω από 450.000 καπνιστές εφ’ όρου ζωής ενώ η μελέτη κατανομής του σωματικού λίπους περιελάμβανε πάνω από 600.000 άτομα.
