Νέα έρευνα που θα παρουσιαστεί στο φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (ECO 2025, Μάλαγα, Ισπανία, 11–14 Μαΐου) δείχνει ότι ο γάμος τριπλασιάζει τον κίνδυνο να ζήσει ένας άνδρας με παχυσαρκία. Επίσης αυξάνει τον κίνδυνο υπέρβαρου κατά 62% στους άνδρες και 39% στις γυναίκες. Η μελέτη έγινε από την Alicja Cicha-Mikołajczyk και τους συνεργάτες της στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιολογίας, της Βαρσοβίας, στην Πολωνία. Διαπίστωσε ότι κάθε χρόνο πρόσθετης ηλικίας αύξανε τον κίνδυνο υπέρβαρου και παχυσαρκίας και στα δύο φύλα.
Οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο καρκίνος είναι από τις κύριες αιτίες θανάτου στην Πολωνία, αλλά και σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου. Ένας μεγάλος όγκος ερευνών έχει εντοπίσει το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία ως παράγοντες κινδύνου για αυτές τις καταστάσεις.
Προηγούμενη έρευνα στην Πολωνία (2022) έδειξε ότι τα δύο τρίτα (65,6%) των Πολωνών ενηλίκων είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι -29% ήταν το ποσοστό της παχυσαρκίας. Σε αυτή τη νέα έρευνα, οι συγγραφείς αναζήτησαν σχέσεις μεταξύ του αυξημένου σωματικού βάρους και του γραμματισμού για την υγεία, των κοινωνικοδημογραφικών και ψυχοκοινωνικών παραγόντων κινδύνου.
Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν τα υπάρχοντα ιατρικά δεδομένα των συμμετεχόντων στην έρευνα WOBASZ II. Η έρευνα (Πολυκεντρική Εθνική Έρευνα Εξέτασης για την Υγεία του Πληθυσμού) παρακολούθησε γενικούς δείκτες υγείας στην Πολωνία. H μελέτη επέτρεψε στους συγγραφείς να αναλύσουν τη σχέση μεταξύ πολλών παραγόντων κινδύνου ταυτόχρονα.
Στη μελέτη συμμετείχαν 2.405 άτομα (1.098 άνδρες και 1.307 γυναίκες), με διάμεση ηλικία 50 ετών: 35,3% με φυσιολογικό βάρος, 38,3% με υπέρβαρο και 26,4% με παχυσαρκία. Oι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες είχαν τουλάχιστον δευτεροβάθμια εκπαίδευση (59%), επαρκή παιδεία υγείας (55%) και τουλάχιστον μέτρια κοινωνική υποστήριξη (50%). Tο 15% από αυτούς ανέφεραν κατάθλιψη. Καρδιαγγειακά νοσήματα ήταν παρόντα στο 12%, 18% και 28% των ατόμων με φυσιολογικό βάρος, υπέρβαρo και παχυσαρκία, αντίστοιχα.
Ο γάμος συνδέθηκε με υπέρβαρο και στα δύο φύλα, με 62% αυξημένο κίνδυνο έναντι των ανύπαντρων ανδρών και 39% αυξημένο κίνδυνο έναντι των ανύπαντρων γυναικών. Βρέθηκε μια πολύ ισχυρότερη σχέση για τον γάμο και την παχυσαρκία στους άνδρες, με τους παντρεμένους άνδρες να είναι 3,2 φορές πιο πιθανό να ζουν με παχυσαρκία από τους ανύπαντρους.
Οι συγγραφείς δεν βρήκαν στατιστικά σημαντική διαφορά για τη ζωή με παχυσαρκία μεταξύ παντρεμένων και ανύπαντρων γυναικών, με τους συγγραφείς να προτείνουν ότι η έλλειψη συσχέτισης για τις γυναίκες θα μπορούσε να εξηγηθεί από τις πολιτισμικές διαφορές στη στάση απέναντι στην παχυσαρκία σε άνδρες και γυναίκες.
Η ηλικία ήταν ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου υπέρβαρου και παχυσαρκίας και στα δύο φύλα. Κάθε χρόνο αυξημένης ηλικίας αύξανε τον κίνδυνο υπέρβαρου κατά 3% στους άνδρες και 4% στις γυναίκες και τον κίνδυνο παχυσαρκίας κατά 4% στους άνδρες και 6% στις γυναίκες.
Άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα από τη μελέτη περιελάμβαναν γυναίκες που ζούσαν σε κοινότητες με λιγότερους από 8.000 ανθρώπους είχαν 46% περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν με παχυσαρκία και 42% περισσότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρες. Οι συγγραφείς εξακολουθούν να αναλύουν τους πιθανούς λόγους για αυτό, συμπεριλαμβανομένων ψυχολογικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Δεν βρέθηκε σχέση μεταξύ του μεγέθους της κοινότητας και του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας στους άνδρες.
Στις γυναίκες, η ανεπαρκής γνώση υγείας αύξησε τον κίνδυνο παχυσαρκίας κατά 43%, ενώ η αναφορά τουλάχιστον οριακής κατάθλιψης διπλασίασε τον κίνδυνο παχυσαρκίας. Αυτές οι σχέσεις δεν βρέθηκαν στους άνδρες. Οι συγγραφείς δεν μπόρεσαν να βρουν στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της κοινωνικής υποστήριξης και του σωματικού βάρους στην ανάλυσή τους.
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Η ηλικία και η οικογενειακή κατάσταση έχουν αναμφισβήτητο αντίκτυπο στη ζωή με υπέρβαρο ή παχυσαρκία στην ενήλικη ζωή, ανεξάρτητα από το φύλο. Με τη σειρά τους, ο ανεπαρκής αλφαβητισμός υγείας και η ύπαρξη τουλάχιστον οριακής κατάθλιψης συσχετίστηκαν με την παχυσαρκία στις γυναίκες».
