Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας που βρίσκεται στη βάση του λαιμού. Παράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οι οποίες ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα χρησιμοποιεί την ενέργεια.
Ο όζος του θυρεοειδούς είναι ένα συμπαγές ή γεμάτο υγρό ογκίδιο που βρίσκεται μέσα στον θυρεοειδή. Η πλειοψηφία των όζων του θυρεοειδούς είναι μικροί, δεν γίνονται αισθητοί με την αφή και δεν προκαλούν συμπτώματα. Προκαλούνται από υπερανάπτυξη κυττάρων στον θυρεοειδή αδένα. Σε λίγα άτομα, τα οζίδια μεγαλώνουν και προκαλούν συμπτώματα όπως πίεση, δυσκολία στην κατάποση ή την αναπνοή.
Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι πολύ συνηθισμένοι, με περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους που υποβάλλονται σε σάρωση να εμφανίζουν μικρά οζίδια. Τα οζίδια τείνουν να ανιχνεύονται πιο συχνά στις γυναίκες, με τριπλάσιο ποσοστό από αυτό που παρατηρείται στους άνδρες. Η επίπτωση αυξάνεται επίσης με την ηλικία. Μπορεί ποτέ να μην προκαλέσουν προβλήματα και ανακαλύπτονται μόνο τυχαία. Πότε όμως πρέπει να παρακολουθήσετε και να λάβετε θεραπεία;
Στην ηλικία των 30, υπολογίζεται ότι περίπου το 30% των γυναικών θα έχουν όζο. Μέχρι την ηλικία των 70 ετών, περίπου το 70% των γυναικών θα έχουν τουλάχιστον ένα. Ο κίνδυνος όζου του θυρεοειδούς είναι επίσης υψηλότερος εάν έχετε άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς, όπως η νόσος Hashimoto (Χασιμότο) ή έχετε εκτεθεί σε ακτινοβολία. Ωστόσο, ένα μικρό ποσοστό του ενήλικου πληθυσμού θα χρειαστεί θεραπεία ή επανεξέταση για οζίδια.
Οι άνθρωποι συχνά ανακαλύπτουν ότι έχουν οζίδια του θυρεοειδούς κατά τη διάρκεια ενός τακτικού ελέγχου ρουτίνας ή όταν διερευνούν ένα άλλο άσχετο ζήτημα υγείας. Οι όζοι φαίνονται εύκολα σε κοινές απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα ή η αξονική τομογραφία. Επειδή υπάρχει ραγδαία αυξανόμενη πρόσβαση και χρήση της κλινικής απεικόνισης, και επίσης, τείνουμε να επισκεπτόμαστε τους γιατρούς περισσότερο καθώς γερνάμε, οι πιθανότητες τυχαίας εύρεσης όζων του θυρεοειδούς έχουν αυξηθεί.
Πότε πρέπει να ανησυχείτε;
Όπως είναι λογικό, οι άνθρωποι ανησυχούν ότι ένας όζος του θυρεοειδούς μπορεί να σημαίνει καρκίνο. Τώρα γνωρίζουμε ότι περίπου το 10% των ασθενών με οζίδια του θυρεοειδούς φιλοξενούν καρκίνο -επομένως περίπου το 90% αυτών που ανιχνεύονται δεν ενέχουν κίνδυνο καρκίνου.
Γενικά, ο κίνδυνος αυξάνεται μόνο με προηγούμενη έκθεση σε ακτινοβολία, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς, παχυσαρκία ή εάν κάποιος είναι ηλικίας κάτω των 20 ετών τη στιγμή της ανακάλυψης του όζου. Τα ανησυχητικά συμπτώματα είναι: μεγέθυνση όζων του θυρεοειδούς, πρόσφατη εμφάνιση βραχνάδας, δύσκολη κατάποση, πόνος ή δυσφορία στον αυχένα, μεγάλος συμπαγής όζος ή γύρω διευρυμένοι λεμφαδένες.
Το ιατρικό ιστορικό σας και τυχόν σωματικά συμπτώματα που σχετίζονται με τον θυρεοειδή θα πρέπει πάντα να συζητούνται με έναν γιατρό. Μπορεί να σας συστηθεί περαιτέρω έρευνα ή παρακολούθηση των αλλαγών με την πάροδο του χρόνου.
Η θεραπεία για τους όζους του θυρεοειδούς εξαρτάται από το εάν ο όζος είναι ύποπτος ότι είναι καρκίνος ή σας προκαλεί συμπτώματα, όπως δυσφορία στον αυχένα ή υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.
Όταν η ανίχνευση οδηγεί σε χειρότερη υγεία
Υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα με τους «παρεμπιπτόντως» εντοπισμένους όζους του θυρεοειδούς. Τις τελευταίες δεκαετίες, η δραματική αύξηση των νέων περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα ευρήματα μικρών καρκίνων του θυρεοειδούς χαμηλού κινδύνου. Ισχυρές ενδείξεις υπάρχουν ότι η «υπερδιάγνωση», δηλαδή μια σωστή αλλά περιττή διάγνωση, ευθύνεται για μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς.
Γνωρίζουμε ότι παρά την ταχεία αύξηση της διάγνωσης του καρκίνου του θυρεοειδούς, ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν από αυτόν (το ποσοστό θνησιμότητας) έχει παραμείνει σταθερός. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους καρκίνους εντοπίζονται άσκοπα. Και η εύρεσή τους μπορεί να προκαλέσει ανησυχία και μερικές φορές να οδηγήσει σε θεραπείες και οικονομικό κόστος που τελικά μπορεί να μην ήταν καθόλου απαραίτητο.
Η υπερδιάγνωση και η επακόλουθη υπερθεραπεία αυτής της πάθησης έχουν τεκμηριωθεί εκτενώς. Ωστόσο, η εξεύρεση του τρόπου αποφυγής και αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων παραμένει δύσκολη. Η Αμερικανική Ένωση Θυρεοειδούς είναι μια κορυφαία ομάδα θεραπείας για τη διαχείριση των όζων του θυρεοειδούς. Συνιστά ότι τα οζίδια που μικρότερα από 1 εκατοστό δεν πρέπει να υποβάλλονται σε βιοψία ρουτίνας. Σύμφωνα με αυτό, έχουν εισαχθεί συστήματα αναφοράς υπερήχων για τη μείωση της υπερθεραπείας των μικρών όζων του θυρεοειδούς.
