Μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κεντάκι ρίχνει φως στην περίπλοκη και καταστροφική σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και νεφρικής νόσου.
Η ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στο Nature Reviews Nephrology, περιγράφει λεπτομερώς τους πολλαπλούς τρόπους με τους οποίους η περίσσεια λιπώδους ιστού διαταράσσει τη νεφρική λειτουργία και πυροδοτεί αλλαγές στον εγκέφαλο που επιδεινώνουν περαιτέρω τη νεφρική βλάβη. Αντίστροφα, όταν τα νεφρά δεν λειτουργούν σωστά, αυτό μπορεί επίσης να επηρεάσει τον λιπώδη ιστό.
«Η ανασκόπησή μας δείχνει ότι η σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και νεφρικής νόσου είναι πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι είχε γίνει κατανοητό προηγουμένως. Αυτή η εργασία υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για νέες θεραπευτικές στρατηγικές για την καταπολέμηση της αυξανόμενης επιδημίας των νεφρικών προβλημάτων που σχετίζονται με την παχυσαρκία», δήλωσε η Analia Loria, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Φαρμακολογίας και Διατροφικών Επιστημών στο Ιατρικό Κολλέγιο του Ηνωμένου Βασιλείου και κύρια ερευνήτρια της επιχορήγησης από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος.
Η ανασκόπηση τόνισε ότι η παχυσαρκία δεν προσθέτει μόνο επιπλέον βάρος, πυροδοτεί μια σειρά από επιβλαβείς επιπτώσεις στα νεφρά. Αυτές περιλαμβάνουν άμεση φυσική συμπίεση, διαταραχή της ροής του αίματος και αυξημένη πίεση εντός του νεφρού, καθώς και απελευθέρωση φλεγμονωδών σημάτων και ορμονών από τον εκτεταμένο λιπώδη ιστό.
«Ο εκτεταμένος λιπώδης ιστός λειτουργεί σαν ένα ενεργό νευροενδοκρινικό όργανο, στέλνοντας σήματα που βλάπτουν άμεσα τις ευαίσθητες δομές του νεφρού. Το εργαστήριό μας έδειξε ότι ο λιπώδης ιστός στέλνει επίσης σήματα στον εγκέφαλο, αυξάνοντας τη νεφρική συμπαθητική εκροή και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη χρόνιας νεφρικής νόσου», δήλωσε η Carolina Dalmasso, ερευνήτρια στο Τμήμα Φαρμακολογίας και Διατροφικών Επιστημών και μία από τους κύριους συγγραφείς της ανασκόπησης.
«Η διερεύνηση θεραπευτικών στόχων για τη μείωση αυτών των σημάτων από τον λιπώδη ιστό μπορεί να προσφέρει μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για τον μετριασμό της υπέρτασης και της χρόνιας νεφρικής νόσου που σχετίζονται με την παχυσαρκία».
Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης τον ρόλο του δικτύου επικοινωνίας που συνδέει τον λιπώδη ιστό, τον εγκέφαλο και τα νεφρά μέσω νεύρων, ορμονών και φλεγμονωδών παραγόντων.
«Αξιοσημείωτο είναι ότι η προϋπάρχουσα νεφρική νόσος μπορεί να συμβάλει στη δυσλειτουργία του λιπώδους ιστού μέσω της συσσώρευσης αποβλήτων στο σώμα», δήλωσε η Nermin Ahmed, Ph.D., διπλωματούχος νοσοκόμα, απόφοιτος του Loria Lab και από τους κύριους συγγραφείς. «Αυτές οι τοξίνες μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια λιπώδους ιστού και ανώμαλη αποθήκευση λιπών, ενδεχομένως επιδεινώνοντας τη νεφρική λειτουργία».
Οι ερευνητές τονίζουν ότι η βαθύτερη κατανόηση όλων αυτών των αλληλεπιδράσεων είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπειών.
«Η κατανόηση της επίδρασης των σημάτων που προέρχονται από το λίπος θα ανοίξει το δρόμο για καινοτόμες θεραπείες που μπορούν να αποτρέψουν ή να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νεφρικής νόσου σε άτομα με παχυσαρκία», δήλωσε η Loria.
Η ανασκόπηση διερεύνησε τρέχουσες και αναδυόμενες θεραπευτικές στρατηγικές, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων που στοχεύουν σε μια κρίσιμη ορμονική οδό που ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, την ισορροπία υγρών και ηλεκτρολυτών στο σώμα (το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης) μαζί με φλεγμονή, μεταβολισμό λιπιδίων, παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και βαριατρική χειρουργική.
«Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία να αναπτύξω στοιχεία που συνοψίζουν τις πιο ενημερωμένες πληροφορίες στον τομέα και να τα δω να επισημαίνονται σε ένα τόσο έγκριτο περιοδικό», δήλωσε η Meghan Turner, υποψήφια διδάκτορας στο Loria Lab.
Αυτή η έρευνα παρέχει κρίσιμες γνώσεις σχετικά με την επικίνδυνη σύνδεση μεταξύ παχυσαρκίας και νεφρικής νόσου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεχή έρευνα και ανάπτυξη νέων θεραπευτικών παρεμβάσεων.
